Μέχρι τα μισά της δεκαετίας των 20, εκτείνεται η περίοδος της εφηβείας μας. Τι σημαίνει όμως αυτό;
Η εφηβεία αρχίζει στα δέκα έτη και συνεχίζεται, όχι μόνο μέχρι τα 19 αλλά μέχρι τα μέσα της δεκαετίας των είκοσι. Αυτό είναι το πόρισμα μιας νέας νέας έρευνας που δημοσιεύεται στο The Lancet Child & Adolescent Health, και κρούει τον κώδωνα προς γονείς αλλά και κυβερνήσεις, συστήματα υγείας και κοινωνικής πρόνοιας.ΠΕΡΣΑ ΝΙΚΗΦΟΡΟΥ
27 Φεβρουαρίου 2018
Η έρευνα ουσιαστικά επισημαίνει πως η εφηβεία είναι μια περίοδος με μεγαλύτερη διάρκεια από αυτή που σήμερα αποδεχόμαστε επισήμως και αυτό συνεπάγεται πως η περίοδος της ζωής του ανθρώπου όπου καθορίζει το αν θα χτιστεί ένα υγείες ψυχοσωματικά άτομο, εκτείνεται ως τα 25 έτη. Αυτό σημαίνει πως είναι απαραίτητο να αλλάξει ο ορισμός της εφηβείας ώστε να αναπροσαρμοστεί η νομοθεσία και η κυβερνητική πολιτική.
Η έρευνα αναφέρει πως η εφηβεία είναι η φάση της ζωής που εκτείνεται μεταξύ της παιδικής ηλικίας και της ενηλικίωσης, και ο ορισμός της εδώ και πολύ καιρό αποτελεί ένα αίνιγμα. Η εφηβεία θεωρείται ότι ξεκινάει όταν ο υποθάλαμος του εγκεφάλου αρχίζει να εκκρίνει μια ορμόνη, η οποία ενεργοποιεί την υπόφυση και τους γεννητικούς αδένες. Αυτό συνήθως συνέβαινε περίπου στην ηλικία των 14 αλλά το όριο έχει μειωθεί στα 10 χρόνια, στο μεγαλύτερο μέρος του ανεπτυγμένου κόσμου.
Υπάρχουν επίσης κι άλλοι βιολογικοί παράγοντες για τους οποίους ο ορισμός της εφηβείας θα πρέπει να παραταθεί χρονικά, μεταξύ των οποίων είναι το γεγονός ότι η σωματική ανάπτυξη συνεχίζεται.
Άλλωστε η νευροβιολογία έχει αποδείξει πως ο εγκέφαλος αναπτύσσεται μέχρι τα 25 έτη. Παρότι η ωρίμαση της λογικής σκέψης θεωρείται ότι ολοκληρώνεται ως τα 16 έτη, η ανάπτυξη άλλων περιοχών που συνδέονται με τα συναισθήματα, τις κοινωνικές σχέσεις, και τις εκτελεστικές λειτουργίες διαρκούν για τουλάχιστον δέκα ακόμη χρόνια.
Η μεταβατική περίοδος της εφηβείας καταλαμβάνει πλέον μεγαλύτερο μέρος της πορείας της ζωής από ποτέ. Η επικεφαλής της επιστημονικής ομάδας Susan Sawyer, διευθύντρια του κέντρου υγείας εφήβου στην Βασιλική Παιδιατρική Κλινική της Μελβούρνης, αναφέρει: «παρότι πολλά νομικά προνόμια που έχουν οι ενήλικες ξεκινούν από τα 18 χρόνια, η ανάληψη ευθυνών και ρόλων ενηλίκων συνήθως συμβαίνει αργότερα».
Και οι αλλαγές στις μεταβάσεις από τον έναν κοινωνικό ρόλο στον άλλο είναι φανερές. Για παράδειγμα η ηλικία όπου οι άνθρωποι παραμένουν σπουδαστές ολοένα και μεγαλώνει. Το ίδιο συμβαίνει και με την ηλικία όπου αποκτούν οικονομική ανεξαρτησία, συγκατοικούν, παντρεύονται ή γίνονται γονείς. Με βάση όλα αυτά, η εφηβεία, τόσο ως βιολογικό γεγονός όσο και ως κοινωνικό οικοδόμημα έχει παραταθεί.
Η πρόκληση τώρα είναι να βρεθεί η χρυσή τομή ώστε κάθε έφηβος να αναλαμβάνει τις ευθύνες της ζωής του όχι πολύ πρόωρα, αλλά ούτε και πολύ αργά.
εμφάνιση σχολίων