Να σκαλίζεις πετικα πάνω σε μια πέτρα
Με κινήσεις τρυφερές,
Σχεδόν λατρευτικές
Μου είχες φτιάξει έναν ξύλινο σταυρό την άνοιξη
Πόσο τον είχα ζηλέψει!
Και σου χάριζα κουκουνάρια.
Γιατί μέσα τους είχαν τη μαγεία του δάσους
Και ανεβαίναμε στο βουνό για να ξορκίσουμε το χειμώνα με τη δυνατότερη κραυγή μας!
Και βγάζαμε φωτογραφίες αντιγράφοντας το Μουνκ•
Ή στη θαλασσα για να τη στείλουμε στα βράχια..
Γιατί το νησί ήταν ένα χαλασμένο πικάπ.
Και τραγουδούσε παραφωνα τα τραγούδια μας
Κ σου άρεσε να μου δείχνεις τα βινυλια σου.
Και να μου χαρίζεις ψυχεδελικές νότες κρυμμένες σε ψυχεδελικά εξώφυλλα.
Κ το Phantasmagoria in two του Tim,
Που δε σ' αρεσε να το ακούς συχνά
Γιατι η βαρυτητα του πόνου του απαιτούσε την ανάλογη συνθήκη
Άραγε ποτε να το άκουσες τελευταία φορά;
Κ μου άρεσε να σου ζωγραφίζω με χρώματα απο κάρβουνο γέρους Ινδούς με τουρμπανια κ με τον πονο της ρυτίδας στο πρόσωπο.
Αλλα με ενα ανεξήγητο γέλιο στα μάτια
Και σου άρεσε να βγάζεις το λαστιχάκι απ τα μαλλιά μου και να το πετάμε λέει εναλλάξ στο μπουκάλι της μπύρας
Και το δωμάτιο γινόταν λούνα παρκ!
Ποσά ανεκπλήρωτα στοιχήματα Θεε μου!?
Και με κοιτούσες στα μάτια
Και σε ρωτούσα τι;
Και μου απαντούσες για να μη σε ξεχάσω.
Και με ρωτούσες τι χρώμα έχουν τα μάτια μου
Και δεν ήξερα να σου πω
Και κοιτούσα μακριά
Και με ρωτούσες τι;
Και σου απαντούσα για να μην ξεχάσω
Θυμάμαι.
εμφάνιση σχολίων