Οι Ταινίες της ΣΙΝΕΦΙΛ Εβδομάδας

ΣΙΝΕΦΙΛ Ο ΠΑΤΕΡΑΣ: Μετά από μια αποτυχημένη αυτοπυρπόληση απαιτώντας τους μισθούς του άντρα της, μια γυναίκα καταλήγει στο νοσοκομείο και ο περιστασιακά εργαζόμενος σύζυγός της, προσπαθεί να βρει τρόπο να πάρει πίσω τα δυο παιδιά τους τα οποία η τοπική 'Πρόνοια' δίνει σε ανάδοχες οικογένειες. Το σπίτι τους, χωρίς νερό εσωτερικά και με κομμένο το ηλεκτρικό ρεύμα, σε ένα φτωχικό χωριό της Γιουγκοσλαβίας, δεν θεωρείται κατάλληλο για τα δύο παιδιά από τους υπεύθυνους που βρίσκουν συνεχώς 'κολλήματα' για να μη του τα επιστρέφουν.

Στην πραγματικότητα, ένα διεφθαρμένο σύστημα μοιράζει τα παιδιά των φτωχών οικογενειών σε ανάδοχες οικογένειες εισπράττοντας ένα ποσοστό τις εκατό. Ο Πατέρας, αποφασίζει να περπατήσει με τα πόδια 300 χιλιόμετρα μέχρι το Βελιγράδι και να παραδώσει ο ίδιος το αίτημά του για έφεση και επανεξέτασης της περίπτωσής του στα χέρια του υπουργού Πρόνοιας, πράγμα όχι ιδιαίτερα εύκολο όπως αποδεικνύεται στη πορεία, όπου θα βρεθεί αντιμέτωπος με διαφόρων ειδών ανθρώπους και καταστάσεις.

Ηδη από το 1994 ο Κέν Λόουτς (τον οποίο μνημονεύουμε σχεδόν κάθε εβδομάδα), με το Ladybird Ladybird μας είχε μιλήσει για την 'κλοπή' των παιδιών της φτωχολογιάς από την κρατική 'Πρόνοια', ενώ μόλις πέρυσι είχαμε δει και το αναλόγου θεματικής Listen (2020), της Ανα Ρόχα ντε Σούζα, στο 33ο Πανόραμα Ευρωπαϊκού Κινηματογράφου. Εδώ ο επικεφαλής της υπηρεσίας 'προστασίας' ανηλίκων από 'ακατάλληλους' γονείς, όντας Βαλκάνιος, βγάζει και ποσοστό από τις υιοθεσίες τους σε γνωστές του ανάδοχες οικογένειες. Αυτή είναι μια πληροφορία που εμπιστεύεται ο φύλακας της υπηρεσίας στον πατέρα της ιστορίας, όταν αποφασίζει να κάνει απεργία πείνας, για να πάρει πίσω τα παιδιά του. Αποφασίζει, χωρίς δεκάρα στη τσέπη, να περπατήσει μέχρι το Βελιγράδι και τον υπεύθυνο υπουργό, που αρχικά δεν τον περιμένει με ανοιχτές αγκάλες. Η προβολή που θα έχει από τα ΜΜΕ θα τον βοηθήσουν, αλλά όχι και πολύ.

Πρόκειται για ένα συγκινητικό συνδυασμό κοινωνικού δράματος και ταινίας δρόμου που αποτυπώνει μια μελαγχολική, αλλά όχι ολότελα απαισιόδοξη εικόνα της Σερβίας και των κοινωνικών προβλημάτων που ταλανίζουν λίγο πολύ, όλες τις βαλκανικές χώρες. Εξαιρετικός ο πρωταγωνιστής, Γκόραν Μπογκντάν. Ειδικό Βραβείο της Οικουμενικής Επιτροπης και Βραβείο Κοινού στο Πανόραμα της 70στης Berlinale.

Info: Ο Πατέρας (Otac/Father). Κοινωνική Δραματική. Σερβία, Γαλλία, Γερμανία, Σλοβενία, Κροατία, Βοσνία και Ερζεγοβίνη, 2020. Πρεμιέρα: Πέμπτη 31 Μαρτίου. Σκηνοθεσία: Σρνταν Γκολούμποβιτς. Παίζουν: Γκόραν Μπογντάν, Μπόρις Ισάκοβιτς, Νάντα Σάργκιν, Μίλικα Τζανέβσκι. Διανομή: Ama Films. 


CUNNINGHAM: Ντοκιμαντέρ για τον εμβληματικό Αμερικανό χορευτή και χορογράφο, Μερς Κάνινγκχαμ και την δουλειά του από το 1942 έως το 1972. Ο Κάνινγκχαμ σπούδασε χορό στο Σιάτλ της Ουάσινγκτον της Δυτικής Ακτής. Εκεί γνωρίζει και τον μουσικοσυνθέτη Τζον Κέιτζ και μαζί ξεκινούν μια μακροχρόνια συνεργασία.

Πιστεύοντας πως το ανθρώπινο σώμα είναι το όργανο του χορευτή το οποίο πρέπει να εξασκεί συνεχώς και καθημερινά, όπως ένα μουσικό όργανο, ξεκίνησε μια πορεία 'αποδόμησης' της κλασικής έννοιας του χορού, ο οποίος κατά την άποψή του, δεν έπρεπε να 'ερμηνεύει' την μουσική, αλλά να αφήνει στον θεατή την ερμηνεία των κινήσεων του σώματος χορευτή, με τον ίδιο τρόπο που ο Κέιτζ αποδομούσε την μελωδία και την τονικότητα της μουσικής στο έργο του.

Οι δύο συνεργάτες μετακόμισαν στη Νέα Υόρκη όπου ο Κάνινγχαμ έφτιαξε μια χορευτική ομάδα που απέκτησε ένα μικρό φανατικό κοινό το οποίο σιγά σιγά μεγάλωνε μαζί με την φήμη του. Έκανε περιοδείες στις αμερικάνικες πολιτείες με όλη την ομάδα σε ένα βαν και στη συνέχεια πέρασε στην Ευρώπη. Εκεί λοιδορήθηκε στο Παρίσι που του πέταξαν αυγά και ντομάτες, αλλά λατρεύτηκε στο Λονδίνο. Ήταν η πρώτη ξένη χορευτική ομάδα που έδωσε παραστάσεις 'μοντέρνου χορού' (ο ίδιος ο Κάνινγκχαμ μισούσε τον όρο), στην Σοβιετική Ένωση και τις χώρες επιρροής της την δεκαετία του '60.

Το ντοκιμαντέρ είναι γεμάτο από ανέκδοτες ιστορίες από αυτή τη 30ετία μέχρι το τέλος του αρχικού πυρήνα της ομάδας. Βλέπουμε τον χορογράφο και τους συνεργάτες του και τους ακούμε σε κινηματογραφικά και ηχογραφημένα αποσπάσματα. Ταυτόχρονα, χορευτές στη Νέα υόρκη αλλά και στο Αμβούργο της Γερμανίας, επανεκτελούν στο σήμερα μερικές από τις περίφημες χορογραφίες του που αντιπαραβάλλονται με ασπρόμαυρα - κυρίως - αποσπάσματα των αυθεντικών, σε μια υπέροχη σύνθεση σινεμά, χορού και ντοκουμέντου, το οποίο δεν αφορά μονάχα τους φίλους του μοντέρνου χορού. Δεν μαθαίνουμε αρκετά για τον Κάνινγκχαμ ως χαρακτήρα και άνθρωπο είναι η αλήθεια, κυρίως γιατί ο ίδιος δεν ήταν ιδιαίτερα εξωστρεφής. Οι χορευτές του αναφέρουν πως τους άφηνε ελεύθερους, σχεδόν χωρίς οδηγίες αρχικά και τους φώναζε μονάχα όταν έκαναν 'βλακείες'.

Πρόκειται για μια 3D κινηματογραφική εμπειρία με εμβληματικές χορογραφίες σε ένα αφιέρωμα στον θρυλικό χορογράφο Μerce Cunningham (1919 - 2009), ο οποίος δημιούργησε καινοτόμες τεχνικές και εξύμνησε την κίνηση ως δήλωση του να είσαι άνθρωπος και να είσαι ζωντανός.

Info: Cunningham. Ντοκιμαντέρ. Γερμανία, Γαλλία, ΗΠΑ, Ηνωμένο Βασίλειο, 2019. Πρεμιέρα: Πέμπτη 21 Μαρτίου. Σκηνοθεσία: Αλα Κόβγκαν. Μουσική: Φόλκερ Μπέτερμαν. Διανομή: Filmtrade.   


ΤΑ ΡΟΔΙΑ ΤΟΥ ΝΑΓΚΟΡΝΟ ΚΑΡΑΜΠΑΧ: Μία κινηματογραφική καταγραφή του ξεριζωμού και της περιπλάνησης των κατοίκων του Ναγκόρνο Καραμπάχ, που μετρούν χιλιάδες νεκρούς τις τελευταίες τέσσερις δεκαετίες και της μετακίνησής τους σε γκρίζα και βροχερά τοπία όπου κανένας δεν γνωρίζει τι είναι δικό του, πού βρίσκονται τα σύνορα και ποια είναι εν τέλει η πατρίδα του. Παίχτηκε στο πρόσφατο Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ Θεσσαλονίκης.

Τη σφοδρή αντίδραση ορισμένων ευνοούμενων δημοσιογράφων και δημοσιολογούντων προκάλεσε το ντοκιμαντέρ που παρουσίασε ο βραβευμενος δημοσιογράφος της ΕΡΤ Θωμάς Σίδερης καθώς αφορά το ναζιστικό Τάγμα Αζόφ. Μάλιστα έφτασαν στο σημείο να τον χαρακτηρίσουν ανδρείκελο του Πούτιν. Ο σκηνοθέτης έγραψε στη σελίδα του στο facebook απαντώντας στους χαρακτηρισμούς: 'Το 2019 ημουν συνηποψήφιος στην τελική λίστα των PRIX Europa Awards με τον Armin Wolf του δημόσιου ραδιοτηλεοπτικού φορέα της Αυστρίας ORF. Ο Armin είχε δεχτεί σφοδρή επίθεση από τον ακροδεξιό εταίρο του τότε καγκελαρίου Κουρτς, επειδή ως δημοσιογράφος υποστήριξε στον τηλεοπτικό αέρα της δημόσιας τηλεόρασης της Αυστρίας τα ανθρώπινα δικαιώματα προσφύγων και μεταναστών. Ο ακροδεξιός εταίρος του Κουρτς, που τότε έκανε μπίζνες με τη Ρωσία του Πούτιν, η αποκάλυψη του σκανδάλου οδήγησε τότε στην κατάρρευση του κυβερνητικού σχήματος, απείλησε στον αέρα τον δημοσιογράφο και ζήτησε από το ORF να απολυθεί. Το ORF στήριξε με δημόσια τοποθέτησή του τον δημοσιογράφο του και εκείνη τη χρονιά ο Armin κέρδισε το βραβείο του καλύτερου δημοσιογράφου της Ευρώπης.

Στην Αφύλαχτη Διάβαση υλοποιησα ένα ραδιοφωνικό ντοκιμαντέρ για την ειρήνη, ενάντια στον ναζισμό και επαιξα 3 ή 4 εμβληματικά αντιπολεμικα τραγούδια. Το ότι όμως δεν μπορεί να ταυτιζεται ένας ολόκληρος λαός με το στίγμα του ναζισμού ή να επιχειρείται με οποιονδήποτε τρόπο η δικαιολογηση της ρωσικής εισβολής είναι παράλογο και ανήθικο.

Και το έχω επαναλάβει άπειρες φορές στον ραδιοφωνικό αέρα του Πρώτου Προγράμματος, μέσα από εκπομπές-μαραθωνίους. Ως δημοσιογράφος αλλά και ως υποψήφιος διδάκτορας έχω μάθει να τεκμηριώνω τα πάντα. Είναι κάτι που χαρακτηρίζει άλλωστε την εκπομπή όλα τα προηγούμενα χρόνια. Ολο το ντοκιμαντέρ στηρίχθηκε αποκλειστικά στην έκθεση του ΟΗΕ και σε εκθέσεις κορυφαίων δικτύων ενημέρωσης της Δύσης και αφορούσε μόνο σε μια έκφανση: στη δράση του Τάγματος Αζόφ, θέτοντας εξαρχής ένα ερευνητικό ερωτημα: έχει ή δεν έχει το συγκεκριμένο Τάγμα ναζιστικες καταβολές, με κύριο άξονα αναφοράς την εξαγωγή νεοναζιστικού δυναμικού από τη Ρωσία προς την Ουκρανία, ένα νέο ναζιστικό δίκτυο που σχηματοποιείται στα συντρίμμια του μετά-Σοβιετικού χωρου. Εκτοτε έχω γίνει στόχος υβριστικών αναφορών και κυρίως απειλητικών μηνυμάτων. Η δική μου κόκκινη γραμμή είναι ο ναζισμος και τα δεινά του πολέμου.Ούτε θα φοβηθώ, ούτε θα κλάψω, ούτε τίποτα. Θα είμαι απόψε στο Λιμάνι της Θεσσαλονίκης, με μια βαθιά αντιπολεμική ταινία.

Και όσοι υποκινουν με τον οποιονδήποτε τρόπο ανεγκέφαλους, ας αναλάβουν την ευθύνη για τη σωματική μου ακεραιότητα. Σας ευχαριστώ όλους και τον καθένα χωριστά για τη στήριξή σας. Τέλος, ελπίζω να είμαι στο Φεστιβάλ και του χρόνου, γερός και δυνατός, με μια ταινία για τον πολύπαθο ουκρανικό λαό, που βρίσκεται στη δίνη ισχυρών πολιτικών και οικονομικών συμφερόντων και που μάλλον σύντομα θα ξεχάσουμε τα δεινά του και θα στερέψουν τα δάκρυα της ανείπωτης υποκρισίας'

Παράλληλα το Δ.Σ. της ΕΣΠΗΤ και η Αριστερή Πρωτοβουλία Εργαζομένων στην ΕΡΤ έβγαλαν ανακοινώσεις για να συμπαρασταθούν στο δημοσιογράφο Θωμά Σίδερη, να καταδικάσουν τη λογοκρισία και να αναδείξουν τη σημασία και το ρόλο της ανεξάρτητης, ερευνητικής δημοσιογραφίας ειδικά σε θέματα σχετικά με την παγκόσμια ασφάλεια και ειρήνη.

Info: Τα Ρόδια του Ναγκόρνο Καραμπάχ (The Pomegranates of Nagorno Karabakh). Ντοκιμαντέρ. Ελλάδα, 2022. Πρεμιέρα: Πέμπτη 31 Μαρτίου. Σκηνοθεσία-σενάριο: Θωμάς Σιδέρης. Φωτογραφία: Μερτ Κάγια, Μοντάζ: Γιώργος Χαλαμπαλάκης. Μουσική: Χρήστος Τσιαμούλης. Διανομή: New Star.


ΓΥΝΑΙΚΕΣ ΜΑΧΗΤΡΙΕΣ - Η ΤΡΙΠΛΗ ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΣΗ: Eίκοσι δύο αγωνίστριες καταθέτουν αυτά που έζησαν από τη δεκαετία του 1930 έως το 1949.  Παρεμβαίνουν οι ιστορικοί Τασούλα Βερβενιώτη και Λη Σαράφη.

Είναι οι γυναίκες εκείνες που σαν αφανείς ήρωες των πολιτικών και κοινωνικών αγώνων του ελληνικού λαού στη διάρκεια του 20ού αιώνα, είδαν τους άνδρες τους, τους αδελφούς και τις αδελφές τους, τους γονείς τους να παίρνουν τον δρόμο της φυλακής, της εξορίας, κάποτε και του εκτελεστικού αποσπάσματος. Πολλές από αυτές ακολούθησαν τον ίδιο δρόμο, τιμωρούμενες με αυτόν τον τρόπο για τον αγώνα τους για μια καλύτερη ζωή για τον λαό αυτής της χώρας, για τον αγώνα τους ενάντια στους κατακτητές, για τον αγώνα τους για εθνική ανεξαρτησία, δημοκρατία και κοινωνική δικαιοσύνη.

Οι γυναίκες που πηγαινοέρχονταν στα επισκεπτήρια των φυλακών και των τόπων εξορίας, που αποχαιρετούσαν τους αγαπημένους τους, τους προορισμένους για το εκτελεστικό απόσπασμα, αντιμέτωπες ταυτόχρονα με τα προβλήματα της επιβίωσης, με την υποχρέωση να μεγαλώνουν μόνες τα παιδιά τους. Από τη μεταξική δικτατορία του 1936 μέχρι τη δικτατορία των συνταγματαρχών στις 21 Απριλίου του 1967  ήταν αντιμέτωπες με τον πολιτικό αποκλεισμό των «κοινωνικών φρονημάτων» στην επαγγελματική τους ζωή, με τις πιέσεις που ασκούνταν στις γυναίκες των φυλακισμένων αγωνιστών να αποκηρύξουν τους άντρες τους ώστε να τους επιτραπεί το μεροκάματο σε ένα εργοστάσιο για να ζήσουν αυτές και τα παιδιά τους. Από το πρόσφατο Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ Θεσσαλονίκης.

info: Γυναίκες Μαχήτριες - Η Τριπλή Απελευθέρωση. Ντοκιμαντέρ. Ελλάδα, 2022. Πρεμιέρα: Πέμπτη 31 Μαρτίου. Σκηνοθεσία-σενάριο: Λεωνίδας Βαρδαρός. Φωτογραφία: Ξενοφώντας Βαρδαρός, Μοντάζ: Αγγελική Χατζή. Μουσική: Μιχάλης Γούτης. Διανομή: Τριανόν.

MORBIUS: Στην προσπάθειά του να βρει θεραπεία από μια σπάνια αρρώστια του αίματος που απειλεί τη ζωή του, ο Δρ. Morbius επιχειρεί ένα απεγνωσμένο ρίσκο. Ενώ αρχικά φαντάζει ριζοσπαστική επιτυχία την ίδια στιγμή απελευθερώνει μια μυστική δύναμη μέσα του. Θα καταφέρει το καλό να νικήσει το κακό – ή ο Δρ Morbius θα υποκύψει στις πιο σκοτεινές τους επιθυμίες;

Ο κακός και αντιήρωας της Marvel, Δόκτωρ Morbius, γεννήθηκε το 1971 από την φαντασία του Ρόι Τόμας και το πενάκι του Τζιλ Κέιν στο τεύχος 101 του The Amazing Spider-Man και γρήγορα αυτονομήθηκε. Λόγω της βαμπιρικής του φύσης, αναγκάζεται να πίνει αίμα για να κρατηθεί 'ζωντανός', αλλά αυτό είναι το μόνο κοινό του χαρακτηριστικό που έχει με τους βρικόλακες των κλασικών ιστοριών. Σκόρδα, αγιασμοί, σταυροί δεν τον πτοούν, ενώ δεν μετατρέπει απαραίτητα σε βαμπίρ και όλους όσοι δαγκώσει. Γιατρός, βιολόγος, βιοχημικός, νευρολόγος και κάτοχος PhD, ο Morbius δεν ανέχεται το φως του ήλιου στο φωτοευαίσθητο δέρμα του, αλλά μπορεί να 'λειτουργεί' στη σκιά και σε εσωτερικούς χώρους κατά τη διάρκεια της ημέρας. Αυτή είναι η πρώτη του ταινία την οποία σκηνοθετεί ο Ντάνιελ Εσπινόζα του Life που θεωρείται σαν ενός είδους prequel του Venom.

Info: Morbius. Φαντασίας. ΗΠΑ 2022. Πρεμιέρα: Πέμπτη 31 Μαρτίου. Σκηνοθεσία: Ντάνιελ Εσπινόζα. Παίζουν: Τζάρεντ Λίτο, Μάικλ Κίτον, Ματ Σμιθ, Αντρια Αρτζόνα, Τζάρεντ Χάρις, Αλ Μάντριγκαλ, Ταϊρέζ Γκίμπσον. Διανομή: Feelgood Entertainment.


SONIC: Η ΤΑΙΝΙΑ 2: Αφού εγκαταστάθηκε στο Γκριν Χιλς, ο Sonic θέλει να αποδείξει πως είναι αληθινός ήρωας. Η ώρα να δοκιμαστεί φτάνει με την επιστροφή του Δρ. Ρομπότνικ (Τζιμ Κάρεϊ), ο οποίος αναζητάει, μαζί με τον νέο συνεργάτη του, τον Knuckles, ένα σμαράγδι με τη δύναμη να αφανίζει πολιτισμούς. Ο Sonic ξεκινάει μαζί με τον Tails ένα ταξίδι ανα την υφήλιο, προκειμένου να βρουν το σμαράγδι προτού πέσει στα λάθος χέρια. Δεύτερη και πιο αδύναμη συνέχεια για τον Sonic που αυτή τη φορά απευθύνεται κυρίως στις πιο μικρές ηλικίες θεατών.

Info: Sonic: Η Ταινία 2 (Sonic the Hedgehog 2). Φαντασίας. ΗΠΑ, Ιαπωνία, 2022. Πρεμιέρα: Πέμπτη 31 Μαρτίου. Σκηνοθεσία: Τζεφ Φόουλερ. Παίζουν: Τζέιμς Μαρσντεν, Μπεν Σβαρτς, Τζιμ Κάρεϊ, Ιντρίς Ελμπά. Διανομή: Odeon.


 

εμφάνιση σχολίων