Η 4η βιομηχανική ΠΡΟΠΑΓΑΝΔΑ επανάσταση και το κοινωνικό συμβόλαιο στη Δύση

ΠΡΟΠΑΓΑΝΔΑ Τον ρυθμό της 4ης Βιομηχανικής Επανάστασης τον θέτει σήμερα η Κίνα, η οποία από το 1990 μέχρι σήμερα πέρασε από την 2η στην 4η Β.Ε., επιτυγχάνοντας μέσα σε τρεις δεκαετίες την ανάπτυξη που η δύση χρειάστηκε 150 χρόνια για να πραγματοποιήσει. Τα τελευταία πέντε χρόνια συγκεκριμένα, η Κίνα έκανε το άλμα από την 3η στην 4η Β.Ε., καταργώντας την χρήση μετρητών αλλά και πλαστικού χρήματος, με την καθιέρωση του συστήματος πληρωμών μέσω κινητού με κωδικούς QR.

Φέτος έχει ανακοινωθεί η κυκλοφορία του ψηφιακού εθνικού νομίσματος της Κίνας, τεχνολογίας Blockchain. Παράλληλα, την τελευταία πενταετία το πρώην χωριό Shenzhen καθιερώθηκε διεθνώς ως η Silicon Valley του hardware, η Κίνα εξελίχθηκε από ταπεινός συναρμολογητής της δύσης σε πρωτοπόρο χώρα στην τεχνολογική καινοτομία και η κυβέρνηση της ξεκίνησε επίσημα το πρόγραμμα έρευνας και ανάπτυξης της τεχνητής νοημοσύνης που στόχο έχει μέχρι το 2030 να αναδείξει την Κίνα σε πρώτη παγκόσμια υπερδύναμη.

Το πρόβλημα είναι ότι η δύση, στην προσπάθειά της να μη μείνει πίσω στην κούρσα ανταγωνισμού, αναγκάζεται, εκτός από τις ιλλιγιώδεις αλλαγές που επιφέρει η τεχνητή νοημοσύνη στη βιομηχανία και την αγορά εργασίας, να αναθεωρεί παράλληλα και το ίδιο το κοινωνικό συμβόλαιο που ίσχυε ως τώρα στις αστικές δημοκρατίες. Η Κίνα δεν χρειάστηκε να περάσει σε τέτοιες αλλαγές γιατί ήταν ήδη δικτατορία. Ενώ στις δυτικές κοινωνίες καλούμαστε να βιώσουμε ταυτόχρονα τη μετάβαση σε μη δημοκρατικές κοινωνίες, ως προϋπόθεση για την επιτάχυνση της εκβιομηχάνισης με όρους 4ης Β.Ε.

Έτσι, πράγματι, στην κρίσιμη δεκαετία που διανύουμε, κάθε 2 - 3 χρόνια που η εκθετική ανάπτυξη της Κίνας θα ανατρέπει τους συσχετισμούς δυνάμεων και θα ανεβάζει τον τεχνολογικό πήχη ψηλότερα, θα αναθεωρείται εκ νέου το κοινωνικό συμβόλαιο στις δυτικές κοινωνίες, με όρους που θα υπαγορεύονται πλέον απευθείας από τις μεγάλες πολυεθνικές εταιρείες τεχνολογίας, χωρίς να ακολουθείται καμιά δημοκρατική διαδικασία. Παράλληλα, οι μηχανισμοί κυβερνητικής προπαγάνδας οι οποίοι εργαλειοποιούν καταστροφές, όπως την πανδημία, μια ενδεχόμενη μεγάλη κυβερνοεπίθεση κ.α., δρουν ως αντιπερισπασμός που δεν επιτρέπει στους πολίτες να συνειδητοποιήσουν τα εργαλεία αντίστασης και χειραφέτησης που διαθέτουν.

Έτσι, ενώ υπάρχουν ακόμα και τώρα τρόποι να ασκηθεί κοινωνικός έλεγχος τόσο στα μέτρα της πανδημίας, όσο και στα μέτρα λιτότητας και τους όρους μετάβασης στην 4η Β.Ε., η πλειοψηφία των πολιτών στις δυτικές κοινωνίες τους αγνοεί ή δεν τολμά να τους αξιοποιήσει. Από πολιτική ανυπακοή και προσφυγές σε ανώτατα δικαστήρια, μέχρι διεπιστημονικές πρωτοβουλίες ελέγχου των μέτρων, λογιστικοί έλεγχοι του δημοσιονομικού χρέους, σωματεία οφειλετών και τεχνολογίες κρυπτονομισμάτων. Αντί όμως η κοινωνία να είναι εστιασμένη σε τέτοιες δράσεις, παραμένει τρομοκρατημένη και σε μεγάλο βαθμό αυτοπεριορισμένη ως αποτέλεσμα της καταστολής και της προπαγάνδας.

Όσο η κυβερνήσεις της δύσης ελέγχουν το αφήγημα και μεταστρέφουν την προσοχή των δυτικών κοινωνιών αποκλειστικά σε υγειονομικά ζητήματα, ενὠ συντελούνται κοσμογονικές οικονομικές, τεχνολογικές και πολιτικές αλλαγές, οι πολίτες θα είναι καθηλωμένοι στην ψυχολογία του έρμαιου – με όλα τα ολέθρια συνεπακόλουθα. Τη στιγμή που το αφήγημα αυτό θα αρχίσει να αμφισβητείται οργανωμένα και μαζικά από τις κοινωνίες, η διαλεκτική πάλη των τάξεων θα τεθεί πάλι σε ισχύ και η ιστορία θα ξεφύγει από την φάση της «αντεπανάστασης» του διεθνούς μεγάλου κεφαλαίου στην οποία είναι καθηλωμένη αυτή τη στιγμή. Όπως προφητικά είχε πει η ποιήτρια, «στο μυαλό είναι ο στόχος» και την τελευταία χρονιά έχουμε βιώσει περίτρανα τη δύναμη της «ναρκο-ύπνωσης» και του «δόγματος του σοκ» στη χειραγώγηση των κοινωνιών.

Περισσότερο από ποτέ, οι επιστήμονες και οι άνθρωποι που κατέχουν εξειδικευμένη γνώση και τεχνογνωσία έχουν χρέος να απευθυνθούν ανοιχτά στην κοινωνία και να ενημερώσουν τους συμπολίτες τους για το ποια είναι τα ερμηνευτικά εργαλεία που μας επιτρέπουν να αποδομήσουμε τα κυβερνητικά ψεύδη και να ακολουθήσουμε τις συνεχείς επαναστάσεις που θα βιώνουμε από εδώ και στο εξής, όχι μόνο ως έρμαια, ούτε ως απλοί παρατηρητές, αλλά ως ενεργοί πολίτες, ενσυνείδητα υποκείμενα και συνδιαμορφωτές της ανθρώπινης ιστορίας.

εμφάνιση σχολίων