ΜΟΥΣΙΚΗ Το Νησί

Πρέπει να ήταν μια Δευτέρα ή Τρίτη. Όπως και να ’χει ήταν μια παγωμένη βραδιά, και περπατούσα μπρος-πίσω την πλατφόρμα στο σταθμό του τρένου. Είχα περάσει μια ολόκληρη ημέρα στο στούντιο, και προσπαθούσα να κρατήσω το κρύο μακριά. Μιας και ο σταθμός είναι και σε εξωτερικό χώρο, και υπόγειος, είναι μόνιμα το ψυχρότερο σημείο στη Στοκχόλμη. Υπάρχει μια μικρή αίθουσα στη μέση της πλατφόρμας, αλλά μυρίζει τόσο πολύ από τα ούρα, ώστε μπορείτε να πάτε εκεί μόνο για 30 δευτερόλεπτα ενώ κρατάτε την αναπνοή σας. Υπάρχουν μόνο επαρχιακά τρένα που αναχωρούν από τον σταθμό αυτό οπότε πιθανότατα θα είχα κανονίσει να κοιμηθώ κάπου έξω από την πόλη. Η κατάσταση με τα διαμερίσματα στη Στοκχόλμη είναι διαβόητη. Μετακόμισα 30 φορές σε δέκα χρόνια πριν να μπορέσω να πάρω το δικό μου χώρο. Έχω μείνει σε όλα, από τα στούντιο χωρίς παράθυρα μέχρι σε σοφίτες και σε κάθε τμήμα της πόλης. Αλλά τώρα ήμουν στο δρόμο για τα προάστια. Και θα ήθελα να ήταν κάπου πολύ θερμότερα. Ίσως ένα εξωτικό νησί.

Μετά από δέκα ώρες στο στούντιο ο εγκέφαλός μου είναι σαν ένα στεγνωτήριο. Οι ήχοι κάνουν λούπες στο κεφάλι μου και μουρμουρίζω συνεχώς. Ξαφνικά συνειδητοποιώ ότι αυτό που σιγομουρμουρίζω δεν είναι κάτι από αυτά που δουλεύαμε. Και ούτε ήταν κάτι που έχω ακούσει στο ραδιόφωνο. Ήταν κάτι νέο, και καθώς άρχισα να το συνειδητοποιώ αυτό κατάφερα να μπω σε λάθος τρένο. Μερικούς σταθμούς αργότερα οι γραμμές χωρίζονται σε διαφορετικούς προορισμούς και έπρεπε να κατέβω, να πάω πίσω ένα σταθμό, και να περιμένω για το σωστό. Η μελωδία είχε πλέον ολοκληρωθεί, και άρχισα να ακούω μερικούς στίχους. ”Oh we ran out of time… oh we were much to young…” Λέξεις που θα μπορούσαν να έχουν τις ρίζες τους σε ένα σουηδικό κλασικό ποπ κομμάτι.

Επιτέλους ήμουν στο σωστό τρένο και κατάφερα να φτάσω στο διαμέρισμα μου. Έχω ένα ανόητο κανόνα σχετικά με τα νέα τραγούδια. Θα πρέπει να επιβιώσει το βράδυ, χωρίς να παιχτεί σε ένα όργανο. Κοιμήθηκα και όταν ξύπνησα ήταν ακόμα εκεί. Πήρα το τρένο πίσω στο στούντιο και το έπαιξα για πρώτη φορά.

Έξι μήνες αργότερα κυκλοφόρησε με την Ane Brun στα φωνητικά και ηχογραφήθηκε σαν ένα όνειρο για ένα εξωτικό νησί από έναν παγωμένο σιδηροδρομικό σταθμό. Το όνομα, που υπήρχε ήδη από την πλατφόρμα, ήταν Koop Island Blues, και τα επόμενα χρόνια έκανε ένα μοναδικό ταξίδι. Πρώτα πήγε σε μια σχετικά νέα εφεύρεση που ονομαζόταν Youtube, και μας έσωσε από τον πνιγμό στην υπό κρίση δισκογραφική βιομηχανία. Ήταν στις ακουστικές κιθάρες τον νέων μουσικών και πήγε στους γάμους και τις επιδείξεις μόδας.

Στη συνέχεια, έκανε ένα ταξίδι στην Τζαμάικα και μας τίμησε με μια έκδοση reggae.

Πήγε στην πολωνική έκδοση του Pop Idol και πήγε στον τελικό του αμερικάνικου διαγωνισμό χορού, χορογραφημένο από τη Mia Michaels.

Μετά από αυτό έφτασε στο #1, στο Billboard ηλεκτρονικής μουσικής. Ήταν κάτω από τα πατίνια τής Elisaveta Tuktamysheva όταν κέρδισε το Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα Καλλιτεχνικού Πατινάζ.

Έγινε από τα αγαπημένα μεταξύ των pole dancers, και είμαι αρκετά σίγουρος ότι έπαιζε στα στριπτίζταδικα, αν και το YouTube δεν μπορεί να το δείξει.

Αγοράστηκε από την Coca Cola και το Playstation, και έτσι μπόρεσα τελικά να πάρω ένα διαμέρισμα. Και όσον αφορά κάτω από ποιες συνθήκες προέκυψε, αυτό με κάνει να πιστεύω στα θαύματα. Και έτσι τελικά το περασμένο καλοκαίρι, μετά από 6 χρόνια, το έπαιξα ξανά με τη νέα ορχήστρα. Και αυτή τη φορά δε θα το αφήσω ποτέ να φύγει.

- Oscar Simonsson, Στοκχόλμη, Μάρτιος, 2016
 

ΠΡΟΣΚΛΗΣΕΙΣ: Το DOC TV δίνει δύο (2) διπλές προσκλήσεις για τη συναυλία των Koop Oscar Orchestra, για το Σάββατο 16 Απριλίου στο Gagarin 205. Μπορείτε να στείλετε e-mail με το ονοματεπώνυμό σας στο [email protected] μέχρι τις 12 το πρωί της Παρασκευής 15 Απριλίου. Θα ειδοποιηθείτε με e-mail την ίδια μέρα.
 

Info: Koop Oscar Orchestra, 16 Απριλίου, Gagarin 205, Λιοσιών 205, Τιμή εισιτηρίου: 15 ευρώ προπώληση, 18 ευρώ ταμείο.