Α' ΠΡΟΣΩΠΟ Ιονέσκο: Η αλαζονεία

Α' ΠΡΟΣΩΠΟ «ΕΙΝΑΙ ΚΟΥΤΗ ΑΛΑΖΟΝΕΙΑ, ίσως να θέλεις να σκέφτεσαι αυτό που δεν είναι για να το σκέφτεσαι. Όμως δεν υπάρχει αλαζονεία, τι πάει να πει αλαζονεία; Το γεγονός είναι πως δεν μπορώ να ξεκινήσω.

ΠΙΣΤΕΥΩ ΠΩΣ ΕΙΜΑΙ ΣΤΟΝ ΤΟΙΧΟ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ, να ξεχάσω το πέρα από τον τοίχο. Δεν τ' αποφασίζω να ξεκινήσω από τον τοίχο, ίσως να είναι αρρώστια. Έμεινα ολομόναχος στημένος σ' αυτό τον τοίχο. Ολομόναχος σαν ανόητος.

ΑΥΤΟΙ ΠΡΟΧΩΡΗΣΑΝ, ΩΣ ΚΑΙ ΚΟΙΝΩΝΙΕΣ ΟΡΓΑΝΩΝΟΥΝ, κουτσά στραβά, είναι αλήθεια, και υπάρχουν καταπληκτικά μηχανήματα. Εγώ δεν κάνω τίποτε άλλο έξω από το να κοιτάζω τον τοίχο και γυρίζω την πλάτη μου στον κόσμο. Είχα ήδη αποφασίσει, ναι, να μη σκέφτομαι, μια και δεν μπορεί κανείς να σκέφτεται.

ΠΑΡΑΞΕΝΟ, ΠΙΣΤΕΥΟΥΝ ΠΩΣ Ο ΚΟΣΜΟΣ, το σύμπαν, η δημιουργία, πιστεύουν πως αυτό είναι εντελώς φυσικό ή φυσιολογικό, δεδομένο. Κι αυτοί είναι σοφοί κι εγώ ο κακός μαθητής, ο αμόρφωτος. Είμαστε φυλακή, σίγουρα, είμαστε φυλακή. Επειδή θέλω να τα μάθω όλα, δεν ξέρω τίποτε. Άραγε θα καταφέρουν να δώσουν την απάντηση;

ΥΣΤΕΡΑ ΑΠΟ ΔΕΚΑΔΕΣ Ή ΕΚΑΤΟΝΤΑΔΕΣ ΓΕΝΙΕΣ, θα συλλάβουν το ασύλληπτο, θα μπορέσουν να διανοηθούν το αδιανόητο. Αν δεν σταματάνε να δουλεύουν, να παίρνουν λεωφορεία, να φτιάχνουν βιβλία, να λογαριάζουν, να πηγαίνουν στ' άστρα για να τα κατακτήσουν, αν μικροσκόπια ανακαλύπτουν πως υπάρχει ένα απειροελάχιστο, είναι γιατί σίγουρα νιώθουν, μ' ένα τρόπο ασυνείδητο και φυσικό, πως θα τα καταφέρουν.

ΟΜΩΣ ΕΓΩ ΕΧΩ ΤΗΝ ΕΝΤΥΠΩΣΗ πως στηρίζονται πάνω στο μηδέν κι αυτό ακόμη δεν είναι παρά μια λέξη. Δίνουμε ονομασίες που δεν σημαίνουν τίποτε, σε πράγματα που γι' αυτά δεν έχουμε τίποτε να πούμε. Το απειροελάχιστο...

ΚΥΡΙΕΥΜΕΝΟΣ ΑΠΟ ΤΟ ΑΠΕΙΡΩΣ ΜΕΓΑΛΟ, γιατί να μην αφήσω να με κυριέψει και το απειροελάχιστον...».


Ο Ευγένιος Ιονέσκο (26 Νοεμβρίου 1909-28 Μαρτίου 1994) ήταν Γαλλο-Ρουμάνος θεατρικός συγγραφέας, από τους επιφανέστερους εκπροσώπους του θεάτρου του παραλόγου. Αν κι έγραψε στη γαλλική γλώσσα, θεωρείται από τους πιο αξιόλογους ανθρώπους της διανόησης της Ρουμανίας. Στα έργα του, ο Ιονέσκο διακωμωδεί τις πιο κοινότοπες καταστάσεις, ενώ απεικονίζει τη μοναξιά του ανθρώπου και την ασημαντότητα της ύπαρξής του. Έχει γράψει πολλά θεατρικά έργα, δοκίμια, μελέτες, ποίηση, νουβέλες και ιστορίες. Το πιο γνωστό του έργο είναι ο Ρινόκερος.

Πηγή: Σκοπευτές Ονείρων 


Διαβάστε επίσης: Ιονέσκο: «Λογική, η τρέλα των δυνατών»

εμφάνιση σχολίων