Οι Ταινίες της ΣΙΝΕΦΙΛ Εβδομάδας

ΣΙΝΕΦΙΛ ΤΟ ΧΡΥΣΑΦΙ ΤΟΥ ΡΗΝΟΥ: Συρία, 2010. Ο Τζιγουάρ Χατζάμπι, μετέπειτα διάσημος και ως ράπερ Ξατάρ, υπόκειται σε βασανιστήρια για να αποκαλύψει την τοποθεσία ενός αποθέματος κλεμμένου χρυσού μετά από μια μεγάλη ληστεία. Η παραμονή του στο συνωστισμένο κελί θα τον κάνει να ανατρέξει στη ζωή του, ξεκινώντας από την παιδική του ηλικία όταν η οικογένειά του χρειάστηκε να διαφύγει από το Ιράν και να καταλήξει τελικά στη Γερμανία. Ο Τουρκο-Γερμανός Φατίχ Ακίν, αγαπημένος του ελληνικού κοινού, ο οποίος μετράει μια Χρυσή Άρκτο (για την ταινία «Μαζί, Ποτέ»), βραβεία Καλύτερου Σεναρίου (για την ταινία «Η Άκρη του Ουρανού») και Χρυσή Σφαίρα Ξενόγλωσσης ταινίας (για το «Μαζί ή Τίποτα») στη σημαντική του καριέρα μέχρι στιγμής, επιστρέφει με μια ταινία εντελώς διαφορετική απ’ ό,τι μας έχει συνηθίσει.

Βάση της η απίστευτη -και χορταστική από περιπέτειες και ανατροπές- ζωή του πρόσφυγα, έπειτα γκάνγκστερ και εν τέλει ράπερ Ξατάρ, ο οποίος μεγάλωσε στο γκέτο της Βόννης και στράφηκε στο έγκλημα από μικρή ηλικία. Έγινε, τελικά, διάσημος για τη συμμετοχή του σε μια αποστολή χρυσού μετά από την οποία κηρύχθηκε καταζητούμενος  διεθνώς. Έπειτα από την έκδοσή του στη Γερμανία και την έκτιση της ποινής του, ο Ξατάρ επανεφηύρε το όνομά του, αυτή τη φορά ως πετυχημένος μουσικός και ράπερ, κυκλοφορώντας μάλιστα και την αυτοβιογραφία του - υλικό στο οποίο βασίστηκε ο Ακίν για την ταινία, και υλικό που αποδεικνύει ότι η ζωή είναι μερικές φορές πιο περίεργη από τη φαντασία…

Info: Το Χρυσάφι του Ρήνου (Rheingold). Κοινωνική Δραματική Βιογραφία. Γερμανία, Ιταλία, Ολλανδία, 2022. Πρεμιέρα: Πέμπτη, 12 Ιανουαρίου. Σκηνοθεσία: Φατίχ Ακίν. Παίζουν: Τζέσε Αλμπερτ, Χοσέ Μπαρός, Φέλιξ Μπολντ. Διανομή: Rosebud 21.

Ο ΟΡΚΟΣ ΤΟΥ ΠΑΜΦΙΡ: Ύστερα από πολύμηνη απουσία, ένας άντρας επιστρέφει στη γενέτειρά του για να συναντηθεί ξανά με την οικογένειά του. Η άφιξή του, όμως, συνοδεύεται από πολλαπλές αναταράξεις. Ο έφηβος γιος του βάζει φωτιά στην εκκλησία του χωριού και τότε εκείνος, για να πληρώσει τα έξοδα της πυρκαγιάς, αναγκάζεται να καταφύγει στην παρανομία και έτσι να μπει σε επικίνδυνες περιπέτειες.

Από το Δεκαπενθήμερο των Σκηνοθετών στις Κάννες και από τα Βραβεία Ευρωπαϊκού Κινηματογράφου που ήταν υποψήφιο ως European Discovery από την FIPRESCI, μας έρχεται αυτη η ουκρανική δραματική περιπέτεια που έχει ταυτόχρονα μεταφυσικές ανησυχίες. Πρόκειται για την πρώτη ταινία μυθοπλασίας μεγάλου μήκους του σκηνοθέτη της, η οποία αποτυπώνει το κλίμα της ζωής στην Μπουκοβίνα της περιοχής των Καρπαθίων. Οι χαρακτήρες της μάλιστα μιλούν την τοπική διάλεκτο που μονάχα οι Ουκρανοί της περιοχής κατανοούν πληρως. Σύμφωνα με τον δημιουργό της, ακόμα κι αν κάποιος μιλάει, για παράδειγμα, για το απόλυτο καλό, αυτό το καλό έχει πάντοτε μια παρενέργεια. Ήθελε να πει μια ιστορία για μια μικρή παρενέργεια μιας άνευ όρων αγάπης και για έναν άνθρωπο που αντιστέκεται και αγωνίζεται κάτω από αυτές τις συγκεκριμένες συνθήκες. Ένα βασικό στοιχείο ήταν το ζήτημα της συνείδησης, η έννοια της ηθικής για αυτόν που επιλέγει να κάνει, ή να μην κάνει, κάτι. Ένα είδος συμφωνίας με τη συνείδηση κάποιου και το τίμημα που πληρώνει για μια τέτοια επιλογή. Εμπνέεται από πολλά διαφορετικά κινηματογραφικά στιλ, ακόμη και από το χαρακτηριστικό ύφος των πρώτων ταινιών του Γκάι Ρίτσι (Δυο Καπνισμένες Κάνες, Η Αρπαγή).

Info: Ο Όρκος του Παμφίρ (Pamfir). Δραματική. Ουκρανία, Γαλλία, Πολωνία, Χιλή, Λουξεμβούργο, Γερμανία, 2022. Πρεμιέρα: Πέμπτη, 12 Ιανουαρίου. Σκηνοθεσία: Ντμίτρο Σουκολίτκι Σόμπτσουκ. Παίζουν: Ολεκσάντρ Γιατσεντούικ, Στάνισλαβ Πότιακ, Σολομίγια Κιρίλοβα, Ολένα Κοχλάτκινα. Διανομή: Ama Films.


Η ΦΑΛΑΙΝΑ:  Ένας αυτοκαταστροφικός παχύσαρκος άντρας, παλεύει να συμφιλιωθεί με την αποξενωμένη κόρη του και με τα λάθη του παρελθόντος. Ο Τσάρλι, είναι ένας ακραία παχύσαρκος καθηγητής αγγλικών που του απομένει λίγος χρόνος ζωής. Καθώς κάνει την τελευταία τολμηρή απόπειρα να συμφιλιωθεί με τη διαλυμένη οικογένεια του, πρέπει να αντιμετωπίσει με όλη του την καρδιά και όλο του το πνεύμα, τα βαθιά θαμμένα τραύματα και τον ανείπωτο έρωτα που τον έχει στοιχειώσει για δεκαετίες.

5 χρόνια μετά την ανοικονόμητη «Μητέρα!» ο Ντάρεν Αρονόφσκι επιστρέφει με κάτι μικρότερο σε μέγεθος αλλά μεγαλύτερο σε βάρος, το οποίο βασίζεται σε θεατρικό έργο του Σάμιουελ Ντι Χάντερ που υπογράφει και το σενάριο. Ο ήρωας τον οποίο υποδύεται εξαιρετικά και με προσθετικό βάρος ο Μπρένταν Φρέιζερ, προσπαθεί να έρθει κοντά στην αποξενωμένη κόρη του. Δεν λείπει και πάλι ένας διδακτισμός που χαρακτηρίζει το μεγαλύτερο μέρος του έργου του, ούτε οι απλοϊκές θρησκευτικές παράμετροι. Η ερμηνεία του Φρέιζερ είναι ο βασικός λόγος να δει κανείς την ταινία, σε περίπτωση που δεν είναι φαν του καλού, αλλά άνισου σκηνοθέτη που μας έχει χαρίσει τα εξαιρετικά «π» , «Η Πηγή της Ζωής», «Ο Παλαιστής» και «Μαύρος Κύκνος».

Info: Η Φάλαινα (The Whale). Κοινωνική Δραματική. ΗΠΑ, 2022. Πρεμιέρα: Πέμπτη, 5 Ιανουαρίου. Σκηνοθεσία: Ντάρεν Αρονόφσκι. Παίζουν: Μπρένταν Φρέιζερ, Χονγκ Τσάου, Σέιντι Σινκ, Σαμάνθα Μόρτον, Τάι Σίμπκινς. Διανομή: Tanweer.


ΤΟ ΠΑΘΟΣ: Ο Ανδρέας Βίνκελμαν έχει χωρίσει με τη γυναίκα του και έχει αυτοεξοριστεί σ’ ένα νησί της Βαλτικής. Είναι το Faro. Η ύπαρξή του όμως συγκλονίζεται από την παρουσία ενός μανιακού πάνω στο νησί που σφαγιάζει ζώα, αλλά και από τη συνάντησή του με μια όμορφη χήρα, τη Άννα Φρομ, που χαρίζει λίγη ζεστασιά στη ζωή του, πριν την κάνει άνω κάτω. Γρήγορα τον γεμίζουν οι υποψίες ότι η Άννα έχει δολοφονήσει τον άντρα της, που κι αυτός λεγόταν Ανδρέας.

Με τα λόγια του σκηνοθέτη: “«Το Πάθος» γυρίστηκε στο Faro το φθινόπωρο του 1968 και φέρει φανερά τα ίχνη των γεγονότων και των τάσεων του ρεαλισμού αλλά και του κινηματογραφικού κόσμου εκείνης της εποχής. Σε μερικά σημεία το φιλμ είναι λοιπόν δεμένο χρονικά με την εποχή του. Αλλού πάλι η ταινία προβάλλει μια δυνατή δική της προσωπικότητα. Είναι, κατά κάποιο τρόπο, μια παραλλαγή της «Ντροπής» και δείχνει αυτό που ουσιαστικά ήθελα να δείξω στην «Ντροπή» – τη βία που εκδηλώνεται με αναπάντεχο τρόπο. Στην πραγματικότητα πρόκειται για την ίδια ιστορία, αλλά πιο πειστική, για το κακό που δεν μπορεί να εξηγηθεί, ένα κακό επιδημικό και τρομακτικό, που μόνο ο άνθρωπος, απ’ όλα τα ζώα, το έχει έμφυτο. Ένα κακό που είναι παράλογο και δεν υπακούει σε νόμους. Κοσμικό. Χωρίς αιτία. Δεν υπάρχει τίποτα που οι άνθρωποι να φοβούνται περισσότερο από το ακατανόητο, ανεξήγητο αυτό κακό”.

Γυρισμένη στο σπίτι του σκηνοθέτη στο Faro που είδαμε πρόσφατα και στο «Νησί του Μπέργκμαν», η ταινία αγγίζει όλα τα θέματα που απασχολούσαν διαχρονικά τον σκηνοθέτη και αν κάπου οι γυναικείοι χαρακτήρες μοιάζουν σήμερα λίγο προβληματικοί, ο σκηνοθέτης δεν χαρίζεται ούτε στους ανδρικούς. Η μικροκοινωνία του νησιού, αντικατοπτρίζει την μεγαλύτερη εικόνα της αποξένωσης των ανθρώπων στη δυτική κοινωνία και του ολόκληρου του ανθρώπινου γένους γενικότερα, μέσα από την δική του, κατά βάση απαισιόδοξη ματιά και κοσμοθεωρία της εποχής, εναλλάσοντας το ρεαλιστικό με το ονειρικό και το σινεμά δωματίου με το θρίλερ τρόμου. Εξαιρετικές οι ερμηνείες και η για πρώτη φορά έγχρωμη φωτογραφία του σταθερού του Διευθυντή Φωτογραφίας, Σβεν Νίκβιστ.

Info: Το Πάθος της Αννας (En Passion/The Passion of Anna). Δραματική. Σουηδία, 1969. Επανέκδοση: Πέμπτη, 12 Ιανουαρίου. Σκηνοθεσία: Ινγκμαρ Μπέργκμαν. Παίζουν: Μαξ φον Σίντοφ, Λιβ Ούλμαν, Ερλαντ Γιόζεφσον, Μπίμπι Αντερσον. Διανομή: Weird Wave.


ΑΝΑΠΑΡΑΣΤΑΣΗ: Έπειτα από χρόνια στη Γερμανία, ένας άντρας επιστρέφει στη γενέτειρά του, ένα χωριό της Ηπείρου. Λίγες ημέρες αργότερα, η γυναίκα του και ο εραστής της θα τον δολοφονήσουν και θα τον θάψουν στον κήπο, οι συγχωριανοί, όμως, θα τους υποπτευθούν και θα καλέσουν την αστυνομία.

Με αφετηρία το φόνο ενός Έλληνα μετανάστη ο οποίος επιστρέφει στη γενέτειρά του, ένα χωριό της Ηπείρου, από τη γυναίκα του και τον εραστή της, ο Θεόδωρος Αγγελόπουλος στην πρώτη του ταινία μεγάλου μήκους, αφηγείται πλαγίως και κάτω από την επιφάνεια - όπως επιτάσσει μια εποχή δικτατορίας και λογοκρισίας -  την ιστορία ενός άγονου και εγκαταλελειμμένου τόπου, με απόλυτα μοντέρνο τρόπο για τον «συμβατικό» ελληνικό κινηματογράφο, με την εξαίρεση άλλων πρωτοπόρων της δεκαετίας του '60 που είχαν προηγηθεί, όπως ο Παπατάκης, ο Μανθούλης και ο Κανελλόπουλος. Βραβεία Καλλιτεχνικής Ταινίας, Β' Γυναικείας Ερμηνείας (Τούλα Σταθοπούλου), Φωτογραφίας, Πρωτοεμφανιζόμενου Σκηνοθέτη και Κριτικών στο Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης και Ειδική Μνεία της FIPRESCI στο Φεστιβάλ Βερολίνου για μια ταινία Σταθμό του Ελληνικού Κινηματογράφου.

Info: Αναπαράσταση (Reconstruction/Reconstruction of a Crime). Δραματική Αστυνομική. Ελλάδα, 1970. Επανέκδοση: Πέμπτη, 5 Ιανουαρίου. Σκηνοθεσία: Θεόδωρος Αγγελόπουλος. Παίζουν: Γιάννης Τότσικας, Ρούλα Σταθοπούλου, Θάνος Γραμμένος, Πέτρος Χοϊδάς, Μιχάλης Φωτόπουλος, Γιάννης Μπαλάσκας, Νίκος Αλευράς. Διανομή: New Star.


Ο ΒΙΚΙΝΓΚ ΚΑΙ ΤΟ ΜΑΓΙΚΟ ΣΠΑΘΙ: Ο Βικ ονειρεύεται να σαλπάρει με τον πατέρα του σε μέρη μακριά από τις σκανδιναβικές ακτές. Αλλά εκείνος δεν είναι και πολύ σίγουρος ότι ο γιος του έχει τα προσόντα να γίνει ένας τρανός και αληθινός Βίκινγκ. Όλα αλλάζουν όταν ο πατέρας του αρπάζει ένα μυστηριώδης σπαθί από τον μεγαλύτερο εχθρό του. Το σπαθί αυτό ανήκει στον Σκανδιναβικό Θεό, Οντίν και έχει την δυνατότητα - με μια μαγική κίνηση - να μετατρέπει τα πάντα σε χρυσό. Όταν ο πατέρας του μεταμορφώνει κατά λάθος σε χρυσό άγαλμα την μητέρα του, ο Βικ ξαφνικά βρίσκεται να ζει την περιπέτεια της ζωής του στις θάλασσες του βορρά. Οι δυό τους, το πιστό τους πλήρωμα και ένας άγνωστος τους νεαρός άνδρας που εμφανίζεται από το πουθενά, αλλά γνωρίζει την λύση της επαναφοράς του αγάλματος στη ζωή, ξεκινούν ένα ταξίδι προς τον Βόρειο Πόλο στο πέρασμα προς το ουράνιο Βασίλειο της Ασγκαρντ.

Η σκανδιναβική θεολογία όπως την γνωρίζουμε μέσα από την σειρά των «Thor» της Marvel και ο «Αστερίξ» αποτελούν πηγή έμπνευσης για αυτή τη διασκεδαστική και στιγμές ψυχεδελική περιπέτεια κινουμένων σχεδίων που μοιάζει σαν stop motion χωρίς όμως να είναι. Βασίζεται σε μια σειρά παιδικών βιβλίων που σε Γερμανία και Αυστρία έχει γνωρίσει και διάφορες τηλεοπτικές μεταφορές. Δυστυχώς μόνο σε ελληνική μεταγλώττιση που στερεί από τους μεγαλύτερους και αγγλομαθείς, μεγάλο μέρος του λεκτικού της χιούμορ και της εν γένη όποιας γοητείας της.

Info: Ο Βίκινγκ και το Μαγικό Σπαθί (Vik the Viking and the Magic Sword). Κινούμενα Σχέδια. Γερμανία, Γαλλία, Βέλγιο, 2019. Πρεμιέρα: Πέμπτη, 12 Ιανουαρίου. Σκηνοθεσία: Ερίκ Καζ. Στην ελληνική μεταγλώττιση ακούγονται: Άρης Κυπριανού, Γιώργος Ευαγώρου, Εύρος Βασιλείου, Κρίστη Χαραλάμπους, Θανάσης Δρακόπουλος, Μάρκος Δρουσιώτης, Χρήστος Γρηγοριάδης, Χάρης Αριστείδου, Πέτρος Κονόμου, Σκεύος Πολυκάρπου, Νάτια Χαραλάμπους, Βίκυ Γεωργιάδου, Γιάννης Καραούλης. Διανομή: Weird Wave & Tanweer. 


ΕΙΔΙΚΕΣ ΠΡΟΒΟΛΕΣ
ΕΡΩΤΕΥΜΕΝΗ ΧΑΪΣΜΙΘ: Το ντοκιμαντέρ Ερωτευμένη Χάισμιθ είναι βασισμένο στα ημερολόγια και τα σημειωματάρια της Χάισμιθ, αλλά και τους στοχασμούς της για εραστές, φίλους και οικογένεια. Εστιάζοντας στην αναζήτηση του έρωτα από τη συγγραφέα και στον τρόπο σκέψης της, η ταινία ρίχνει φως στη ζωή και στο έργο της. Θα κάνει πρεμιέρα απόψε Τετάρτη 11 Ιανουαρίου στο Γαλλικό Ινστιτούτο. Την Κυριακή 15 Ιανουαρίου θα παιχτεί στον ΔΑΝΑΟ (Λεωφόρος Κηφισίας 109, στις 16:00). Την Τετάρτη 18/01 στην Θεσσαλονίκη στην ΑΠΟΘΗΚΗ 1, στις 18:00 και το Σάββατο 11/04, στο Δημοτικό Κινηματοθέατρο Βόλου ΑΧΊΛΛΕΙΟΝ (Κουμουνδούρου & Ιάσωνος).

Info: Ερωτευμένη Χάισμιθ (Loving Highsmith). Ντοκιμαντέρ. Ελβετία, Γερμανία, 2022. Πρεμιέρα: Τετάρτη, 11 Ιανουαρίου. Σκηνοθεσία: Εβα Βιτίγια. Διανομή: CineDoc.


JEANNE DIELMAN, 23, QUAI DU COMMERCE, 1080, BRUXELLES: 3 μέρες από την ζωή μιας γυναίκας που ζει με τον έφηβο γιο της σε ένα μικρό διαμέρισμα της quai du Commerce, στον αριθμό 23 στις Βρυξέλλες. Σηκώνεται αξημέρωτα κάθε πρωί για να ετοιμάσει το πρωινό για τον γιο της, αφού του ανοίξει το μικρό θερμαντικό σώμα - στο μικρό σαλονάκι τους που υπάρχει ένας καναπές που γίνεται κρεβάτι - για να ξυπνήσει στα ζεστά. Όταν ο μικρός φεύγει, τρώει κι εκείνη, μαζεύει τα κρεβάτια και βγαίνει για ψώνια. Γυρνώντας στο σπίτι μαγειρεύει και όσο η κατσαρόλα σιγοβράζει, εκείνη δέχεται άντρες - διαφορετικό κάθε μέρα - για σεξ επί πληρωμή. Μετά κάνει μπάνιο και καθαρίζει σχολαστικά την μπανιέρα. Όταν σκοτεινιάζει και έρθει το παιδί τρώνε μαζί, χωρίς να μιλούν, απαγορεύοντας του να διαβάζει στο τραπέζι. Μετά εκείνος κάνει τα μαθήματά του αν έχει, κι εκείνη θα πλέξει ή θα γράψει ένα γράμμα στην αδελφή της στον Καναδά. Στη συνέχεια θα βγουν έξω. Πριν πέσουν για ύπνο και μέσα από τις απορίες και τις ερωτήσεις του γιού της, ο θεατής μαθαίνει κάποιες λίγες πληροφορίες που αφορούν και τους δύο, αλλά και τις απόψεις του νεαρού για το σεξ που είναι αθώες και αυθόρμητες, όπως αρμόζει σε ένα παιδί της ηλικίας του, την δεκαετία του '70. Την δεύτερη και την τρίτη μέρα, κάποια πράγματα φεύγουν λίγο από τον έλεγχό της και την ωθούν σε μια ακραία πράξη.

Η ανακήρυξη από το βρετανικό κινηματογραφικό περιοδικό Sight & Sound, στην ψηφοφορία κριτικών και σκηνοθετών από όλο τον κόσμο που πραγματοποιείται κάθε 10 χρόνια, της εν λόγω ταινίας της Σαντάλ Ακερμαν από το 1975, ως την «Καλύτερη Ταινία Όλων των Εποχών» (ρίχνοντας από την πρώτη θέση το «Ο Δεσμώτης του Ιλίγγου», δηλαδή το «Vertigo» του Αλφρεντ Χίτσκοκ), προκάλεσε σάλο στον κινηματογραφικό κόσμο ανά την υφήλιο πριν από έναν μήνα, ο οποίος συνεχίζεται μέχρι σήμερα. Με αυτή την αφορμή, οι Νύχτες Πρεμιέρας πραγματοποιούν την Κυριακή 15/01 και την Δευτέρα 16/01 δύο ειδικές προβολές στο ΑΣΤΟΡ, της 200 λεπτών ταινίας που είχαν παρουσιάσει για πρώτη φορά πριν 9 χρόνια στο κινηματογραφικό Φεστιβάλ της Αθήνας.

Όποια άποψη και να έχει κανείς για τέτοιες ψηφοφορίες και για τα «αμφιλεγόμενα» αποτελέσματά τους (ας μην ξεχνάμε πως τώρα πλέον μπορεί ο καθένας να δει πιο εύκολα πολλές περισσότερες ταινίες από οποιαδήποτε άλλη πρωτύτερη εποχή), η πρώτη ταινία της 25χρονης τότε Ακερμαν, είναι ένα καλλιτεχνικό επίτευγμα καθώς καταλύει το συμβατικό μοντέλο του κινηματογράφου, όχι αφηγηματικά (όπως έκανε ο Γκοντάρ ή πριν από αυτόν οι κλασικοί αναμορφωτές που απελευθέρωσαν την αφήγηση από την θεατρική ή την λογοτεχνική της καταβολή), αλλά θεματικά. Η «βαρετή» καθημερινότητα μιας νοικοκυράς και οι επαναληπτικές, μηχανιστικές κινήσεις της δεν θα μπορούσαν ποτέ άλλοτε πριν να είναι το θέμα μιας «κανονικής» ταινίας. Μονάχα ο Γουόρχολ με τον Μόρισεϊ και κάποιοι άλλοι πειραματιστές είχαν επιδοθεί σε παρόμοιες απόπειρες.

Πίσω από αυτήν την ρουτίνα, από τον τρόπο που ξεδιπλώνεται με την παραμικρή λεπτομέρεια και από την εξέλιξη των γεγονότων και όσων μαθαίνει κανείς από τους λιγοστούς διάλογους, κρύβεται ένα συνταρακτικό φεμινιστικό μανιφέστο για την θέση της γυναίκας (μητέρας, νοικοκυράς, σκεύους ηδονής), στην σύγχρονη εποχή του 1974. Λίγη σημασία έχει αν είναι για κάποιους ή αν δεν είναι για άλλους η σπουδαιότερη ταινία της ιστορίας του κινηματογράφου. Μπορείτε να το διαπιστώσετε μόν@ σας στις ειδικές προβολές στο ΑΣΤΟΡ. Πρωταγωνιστεί η Ντελφιν Σεριγκ (Πέρυσι στο Μαρίενμπαντ, Η Κρυφή Γοητεία της Μπουρζουαζίας). Την Κυριακή 15/01 στις 17:50 και την Δευτέρα 16/01 στις 18:00 στο ΑΣΤΟΡ της στοάς Κοραή (Μετρό: Πανεπιστήμιο).

Info: Jeanne Dielman, 23, Quai du Commerce, 1080, Bruxelles. Κοινωνική Δραματική. Βέλγιο, Γαλλία, 1975. Ειδική Προβολή: 15 & 16 Ιανουαρίου στις 17:50 και 18:00 αντίστοιχα, στο ΑΣΤΟΡ της Στοάς Κοραή. Σκηνοθεσία: Σαντάλ Ακερμαν. Παίζουν: Ντελφιν Σεριγκ, Γιαν Ντακορτέ, Ενρί Στορκ. Διοργάνωση: Νύχτες Πρεμιέρας.


ΙΡΙΔΑ VISIONS: Tο «Ιριδα Visions», η σινε-διοργάνωση του Πολιτιστικού Ομίλου Φοιτητών Πανεπιστημίου Αθηνών (ΠΟΦΠΑ) με έδρα το κινηματοθέατρο Ίριδα, συνεχίζεται δυναμικά και το 2023. Το Σάββατο 14/1 (20.00) προβάλλεται η βραβευμένη με δύο Ίρις από την Ελληνική Ακαδημία Κινηματογράφου «Το Θαύμα της Θάλασσας των Σαργασσών», ταινία του Σύλλα Τζουμέρκα, με πρωταγωνιστές τους Αγγελική Παπούλια, Χρήστο Πασσαλή και Γιούλα Μπούνταλη, η υπόθεση αφορά τη διαδρομή ζωής μιας αστυνομικού που έχει μετατεθεί από την αντιτρομοκρατική στο Μεσολόγγι και μιας γυναίκας που εργάζεται στο τοπικό εργοστάσιο επεξεργασίας χελιών, οι οποίες θα διασταυρωθούν με αναπάντεχα μακάβριο τρόπο. Η προβολή γίνεται παρουσία του σκηνοθέτη.

Την Κυριακή 15/1 (20.00), ακολουθεί η προβολή του δημοφιλούς «Digger» του Τζώρτζη Γρηγοράκη. Στην ταινία, ο Νικήτας ζει αποτραβηγμένος σε ένα ορεινό δάσος, το οποίο απειλείται από την επιθετική επέκταση μιας βιομηχανικής μονάδας. Οι τόνοι θα ανέβουν ακόμα περισσότερο με την ξαφνική άφιξη του γιου του, ο οποίος διεκδικεί το μερίδιο του κτήματος που κληρονόμησε από τη μητέρα του. Πρωταγωνιστούν οι Βαγγέλης Μουρίκης, Αργύρης Πανταζάρας και Σοφία Κόκκαλη. Μετά την προβολή ακολουθεί συζήτηση που συντονίζει η κριτικός κινηματογράφου Βαρβάρα Κοντονή. Πριν από το «Digger», στις 16.00, προηγείται masterclass του διευθυντή φωτογραφίας Δημήτρη Λαμπρίδη με αντικείμενο τη δουλειά του ως διευθυντή φωτογραφίας στο stop motion animation και την ιδιαιτερότητα αυτής της ειδίκευσης σε ελληνικές παραγωγές.

Info: Ιριδα Visions. 14/01 στις 20.00 (Το Θαύμα της Θάλασσας των Σαργασσών) & 15/01 στις 20.00 (Digger). Στην ΙΡΙΔΑ (Ιπποκράτους 15 & Ακαδημίας). Είσοδος Δωρεάν με προκράτησης θέσης, iridavisions.gr.


Διαβάστε επίσης: Sight & Sound: Τα 100 καλύτερα φιλμ των κριτικών

εμφάνιση σχολίων