5
1
σχόλια
1713
λέξεις
ΣΙΝΕΦΙΛ
Αγέλη Προβάτων. Elvis. Νεκρό Τηλέφωνο. Αφήνοντας το Λας Βέγκας. Throw Away Your Books and Rally in the Streets. Από τον κινηματογραφικό μας συντάκτη Χ. Λακταρίδη
 
[email protected] | ΦΩΤΟ: ΑΓΕΛΗ ΠΡΟΒΑΤΩΝ
 
22 Ιουνίου 2022
ΑΓΕΛΗ ΠΡΟΒΑΤΩΝ: Ο Θανάσης αδυνατεί να ξεπληρώσει το χρέος του στον Στέλιο. Όταν μαθαίνει πως κι ο Αποστόλης βρίσκεται στην ίδια θέση, του ζητά να συμμαχήσουν για να πετύχουν μια καλύτερη συμφωνία. Κι ενώ βρίσκει κι άλλους πρόθυμους να τον ακολουθήσουν, δύο νεαροί μικροεγκληματίες φτάνουν στην πόλη για να εκφοβίσουν αυτούς που χρωστούν στον τοκογλύφο. Μια ομάδα ντόπιων που δυο ξένοι, ένα καφενείο και ένα μπαρ, ένα παρηκμασμένο μοτέλ, μερικά αυτοκίνητα και μια γερή δόση τοξικής αρρενωπότητας, είναι αρκετά για να συνθέσουν ένα σύγχρονο φιλμ νουάρ σε μια επαρχιακή πόλη της Ελλάδας του σήμερα.

Μετα-γουέστερν στο σατιρικό ύφος των αδελφών Κοέν θυμίζει η ταινία του Δημήτρη Κανελλόπουλου που εξελίσσεται κατά τη διάρκεια του καλοκαιριού σε μια επαρχιακή πόλη. Οι δύο μπράβοι έρχονται για να 'εισπράξουν' και να εκβιάσουν μια ομάδα φιλήσυχων επαγγελματιών που είχαν λόγους να χρηματοδοτηθούν από παράνομο τοπικό κύκλωμα. Αδυνατώντας να αποπληρώσουν αυτά που οφείλουν, αποφασίζουν να απαγάγουν τους εκβιαστές τους, εκ των οποίων ο ένας, θα τους προκαλέσει να φτάσουν στα 'άκρα' καθώς τους θεωρεί τόσο ακίνδυνους και φοβισμένους όσο μια αγέλη προβάτων. Θα καταφέρει να ξυπνήσει τα άγρια ένστικτά τους;

Ο Κανελλόπουλος δομεί έναν πιστικό μικρόκοσμο από διαφορετικούς χαρακτήρες με αυτόν του Αρη Σερβετάλη να κερδίζει τις εντυπώσεις και το Βραβείο Β' Ανδρικού Ρόλου στο περασμένο Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης.

Δεν έχει το συναισθηματικό 'βάθος' κάποιων άλλων ελληνικών ταινιών του φεστιβάλ που μας άγγιξαν περισσότερο, άλλωστε δεν ήταν τόσο αυτό που ενδιέφερε τον σκηνοθέτη, όσο το να ρίξει μια λοξή ματιά στην επαρχιακή Ελλάδα και στην τοξική αρρενωπότητα της κοινωνία της με υποδόριο μαύρο χιούμορ. Είναι διασκεδαστική, γραμμένη, σκηνοθετημένη, παιγμένη και φωτογραφημένη με υποδειγματικό τρόπο. Ταιριάζει απόλυτα στην ατμόσφαιρα των θερινών κινηματογράφων που θα την φιλοξενήσουν.

Βραβείο Κοινού Fischer (Διεθνές Διαγωνιστικό), Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης 2021. Βραβείο Β' Ανδρικού Ρόλου και 8 υποψηφιότητες (Ταινίας, Σκηνοθεσίας, Πρωτοεμφανιζόμενου Σκηνοθέτη, Σεναρίου, Α' Ανδρικού Ρόλου, Φωτογραφίας, Μοντάζ, Σκηνογραφίας & Ήχου. Βραβεία Ίρις Ελληνικής Ακαδημίας Κινηματογράφου.

Ειδικές Προβολές: Με την υποστήριξη του Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης, το Cinobo και η Danaos Films θα διοργανώσουν 2 ειδικές προβολές με υπότιτλους για κωφούς και άτομα με προβλήματα ακοής.
Cine Φλερύ - Κυριακή 26 Ιουνίου στις 21:00
Cine Αλεξάνδρα - Δευτέρα 27 Ιουνίου στις 21:00

Info: Αγέλη Προβάτων (A Pack of Sheep). Δραματική Αστυνομική Σάτιρα. Ελλάδα, Σερβία, Αλβανία, 2022. Πρεμιέρα: Πέμπτη 23 Ιουνίου. Σκηνοθεσία: Δημήτρης Κανελλόπουλος. Παίζουν: Δημήτρης Λάλος, Αρης Σερβετάλης, Γιάννης Βασιλλώτος, Λευτέρης Πολυχρόνης. 


ELVIS: Η ιστορία του Elvis μέσα από το πρίσμα της πολύπλοκης σχέσης του με τον αινιγματικό μάνατζερ του, 'Συνταγματάρχη' Τομ Πάρκερ. Ειπωμένη από την οπτική του Πάρκερ, η ταινία βυθίζεται στη σύνθετη δυναμική ανάμεσα στους δύο μέσα σε 20 χρόνια με φόντο μια Αμερική που χάνει την αθωότητα της. Κεντρική φιγούρα σε αυτή τη διαδρομή είναι η σύζυγος του Elvis, η Priscilla Presley.

Χωρίς να μένει ιδιαίτερα πιστή στα πραγματικά γεγονότα, η ταινία του Αυστραλού Μπαζ Λούρμαν, επικεντρώνεται στην οπτική του μάνατζέρ του Ελβις, τον οποίο υποδύεται ο Τομ Χανκς, με το ιδιαίτερο, πληθωρικό και μπαρόκ σκηνοθετικό ύφος του δημιουργού, που άλλοτε λειτουργεί καλύτερα (Romeo + Juliet, Moulin Rouge!) και άλλοτε όχι (Australia). Η πραγματικότητα είναι πως χωρίς μια στιβαρή σεναριακή βάση, οι ταινίες του υπερτερούν σαν θέαμα και πάσχουν σε ουσία, εκτός και αν βασίζονται σε έργα του Σαίξπηρ ή του Φιτζέραλντ (Ο Υπέροχος Γκάτσμπι).

Δεν είδαμε την ταινία και δεν θα πούμε ψέματα, διαβάζουμε πως ο Οστιν Μπάτλερ, αν και δεν μοιάζει φυσιογνωμικά στον Ελβις, καταφέρνει να πείσει πως είναι ο Ελβις με το πάθος της ερμηνείας του. Σίγουρα είναι μια ταινία που θα συζητηθεί και που - όπως οι περισσότερες ταινίες του Λούρμαν - δεν θα περάσει αδιάφορη. Για πρώτη φορά σε ταινία του, από την εποχή του 'Ρωμαίος + Ιουλιέτα' (1997), την μουσική δεν την υπογράφει ο Κρέιγκ Αρμστρονγκ, αλλά ο μουσικός επιμελητής του Υπέροχου Γκάτσμπι, Ελιοτ Γουίλερ.

Info: Elvis. Δραματική Μουσική Βιογραφία. Αυστραλία, ΗΠΑ, 2022. Πρεμιέρα: Πέμπτη 23 Ιουνίου. Σκηνοθεσία: Μπαζ Λούρμαν. Παίζουν: Οστιν Μπάτλερ, Τομ Χανκς, Ολίβια ΝτεΤζόνζι, Έλεν Τόμσον, Ρίτσαρντ Ρόξμπουργκ, Ντέιβιντ Γουένχαμ,Κέλβιν Χάρισον Τζούνιορ, Χαβιέρ Σάμιουελ, Κόντι Σμιτ-ΜακΦι, Ντάκρι Μοντγκόμερι, Λίον Φορντ, Κέιτ Μάλβανι, Γκάρεθ Ντέιβις, Τσαρλς Γκράουντς, Τζος ΜακΚόνβιλ, Άνταμ Νταν. Διανομή: Tanweer.


ΝΕΚΡΟ ΤΗΛΕΦΩΝΟ: Ένας σαδιστής δολοφόνος απαγάγει ένα 13χρονο αγόρι και το παγιδεύει σε ένα υπόγειο, όπου ένα αποσυνδεδεμένο τηλέφωνο στον τοίχο αρχίζει να χτυπά...

Στο 1978 εξελίσσεται η ιστορία της ταινίας που βασίζεται σε ένα διήγημα του Τζο Χιλ, γιου του Στίβεν Κινγκ, ο οποίος, όπως και στην προηγούμενη, παραγνωρισμένη (και για μας καλύτερη από το 'Νεκρό Τηλέφωνο'), ταινία, του 2013, 'Μεταμόρφωση' (Horns), γράφει μια ιστορία επώδυνης ενηλικίωσης, που βασίζεται στο ύφος του ίδιου του Κινγκ (ο μικρός ήρωας έχει μια αδελφή με 'υπερφυσικές' ικανότητες, ο πατέρας τους είναι αλκοολικός, η μητέρα απούσα), αλλά και στα γιαπωνέζικα θρίλερ τύπου 'Ring' (Σήμα Κινδύνου), καθώς το νεκρό τηλέφωνο που χτυπά στο υπόγειο που βρίσκεται φυλακισμένο το αγόρι, το φέρνει σε επαφή με τα πνεύματα των προηγούμενων παιδιών, θυμάτων του άντρα με την μάσκα που το κρατάει αιχμάλωτο.

Ο ίδιος ο σκηνοθέτης αναφέρει πως αυτό το τελευταίο στοιχείο, του έφερε στο νου το 'Η Ραχοκοκαλιά του Διαβόλου' του Δελ Τόρο και δεν θα φέρουμε καμία αντίρρηση, εκτός του ότι εκεί η ουσία πίσω από το 'εύρημα' είχε περισσότερο πολιτικό, παρά ψυχολογικό βάρος.

Η αναπαράσταση της εποχής και του κινηματογραφικού ύφους της είναι εξαιρετική. Δεν λείπουν οι τρομακτικές σκηνές και σίγουρα το επίπεδο είναι ανώτερο του μέσου όρου και των ταινιών τρόμου που απευθύνονται στο νεανικό κοινό των πολυκινηματογράφων. Η βασική αναντιστοιχία κατά τη γνώμη μας, έχει να κάνει με την 'σύγκρουση' του ρεαλιστικού κομματιού της ταινίας (η απαγωγή ενός παιδιού θύματος βίαιης συμπεριφοράς από τους συμμαθητές του, η αιχμαλωσία του σε ένα σκοτεινό υπόγειο από ένα κατά συρροή δολοφόνο) με το φανταστικό (τα τηλεφωνήματα των προηγούμενων νεκρών παιδιών σε καίρια σημεία της πλοκής), κομμάτι της, που δεν δένουν δημιουργικά μεταξύ τους και που συνεχώς ανερεί το ένα το άλλο.

Πολύ καλές οι ερμηνείες των παιδιών και του Χοκ που καταφέρνει να γίνει τρομακτικός κάτω από μία μάσκα. Μας άρεσε και το εύρημα του άδειου σπιτιού του τέλους που μας θύμισε τη 'Σιωπή των Αμνών'. Ανατριχιαστικό το μουσικό σκορ του Μαρκ Κόρβιν (Η Μάγισσα, Ο Φάρος).

Info: Νεκρό Τηλέφωνο (The Black Phone). Τρόμου. ΗΠΑ, 2022. Πρεμιέρα: Πέμπτη 23 Ιουνίου. Σκηνοθεσία: Σκοτ Ντέρικσον. Παίζουν: Μέισον Τέιμς, Μαντλέν ΜακΓκρο, Τζέρεμι Ντέιβις, Ιθαν Χοκ. Διανομή: Tulip Entertainment.


ΑΦΗΝΟΝΤΑΣ ΤΟ ΛΑΣ ΒΕΓΚΑΣ: Ένας σεναριογράφος του Χόλιγουντ, ο οποίος έχει χάσει τα πάντα εξαιτίας του αλκοολισμού του, αποφασίζει να φτάσει στο Λας Βέγκας με σκοπό να πιει μέχρι θανάτου. Εκεί συνάπτει μια ιδιαίτερη σχέση με μια νεαρή πόρνη που του αλλάζει τη ζωή, χωρίς όμως να της επιτρέψει να τον σταματήσει, από την επίτευξη του σκοπού του, και χωρίς εκείνος να την εμποδίσει, από το να εξασκεί την 'τέχνη' της.

Υποδειγματική μεταφορά στον κινηματογράφο ενός μυθιστορήματος του Τζον Ο' Μπράιαν, ο οποίος αυτοκτόνησε στα 33 του, πριν προλάβει να δει την ταινία η οποία βασίστηκε πάνω στη δουλειά του, ολοκληρωμένη.

Πρόκειται για μια ωδή στους 'απροσάρμοστους' της ζωής, που επιλέγουν να ζήσουν και να φύγουν ελεύθερα, από έναν κόσμο που δεν τους 'χωράει', καθώς μοιάζει να τους σπρώχνει συνεχώς στο περιθώριο.

Είναι ταυτόχρονα μια ιστορία έρωτα, του οποίου τα υποκείμενα δοκιμάζονται πάνω στην πόση ελευθερία μπορούν τελικά να προσφέρουν το ένα στο άλλο. Ελευθερία την οποία μπορεί να προσφέρει ακόμη και το πέρασμα στην ανυπαρξία.

Τοποθετεί τους ήρωές της στο Λας Βέγκας, στην κατεξοχήν πόλη της ανθρώπινης ηθικής παρακμής, ακριβώς για να υπογραμμίσει την αντίφαση, δεν υποκύπτει σε κανένα από τα κλισέ ενός κοινωνικού, ψυχολογικού δράματος, ούτε στην γοητεία της μιζέριας και χωρίς να αγιογραφεί, με μόνη ίσως παρασπονδία, τον ρόλο του Λετονού νταβατζή της ηρωίδας, ο οποίος θα μπορούσε και να μην υπήρχε, χωρίς να αλλάξει ουσιαστικά κάτι.

Οσκαρ Α' Ανδρικού Ρόλου για τον Νίκολας Κέιτζ. Εξαιρετική δίπλα του η Ελίζαμπεθ Σου. Το τζάζι μουσικό σκορ υπογράφουν ο Αντονι Μαρινέλι και ο ίδιος ο Μάικ Φίγκις, ενώ τα τραγούδια ερμηνεύει ο Στινγκ. Σε επανέκδοση με νέες κόπιες.

Info: Αφήνοντας το Λας Βέγκας (Leaving Las Vegas). Δραματική. ΗΠΑ, 1995. Επανέκδοση: Πέμπτη 23 Ιουνίου. Σκηνοθεσία: Μάικ Φίγκις. Παίζουν: Νίκολας Κέιτζ, Ελίζαμπεθ Σου, Τζούλιαν Σαντς. Διανομή: Bibliotheque. 


THROW AWAY YOUR BOOKS RALLY IN THE STREETS: Ένας έφηβος, μέλος μιας παράξενης φτωχής οικογένειας με τον πατέρα να κυνηγάει πιτσιρίκες, τη γιαγιά να τα χει χαμένα σχεδόν και τη μικρή αδερφή να αγαπάει το κατοικίδιο κουνέλι με μία εμμονή σεξουαλικού τύπου, προσπαθεί να επιβιώσει και να βρει διεξόδους μέσω μιας ποδοσφαιρικής ομάδας. Ταυτόχρονα περιφέρεται ανάμεσα σε μαστουρωμένους χίπηδες και χάνεται σ΄ένα κόσμο ψυχεδελικών παραισθήσεων, συνειδητοποιώντας την εισβολή της Αμερικής και των καταναλωτικών αγαθών της στην Ιαπωνία και στη μίζερη κοινωνική του τάξη.

Αυτό είναι με δυο λόγια το story της πρωτότυπης αυτής ταινίας που συχνά, κατά τη διάρκεια της, ανατρέχει στο Marx και στον Mayakovsky, στη nouvelle vague, το αντιπολεμικό κίνημα και τη σεξουαλική ελευθεριότητα των χρόνων που γυρίστηκε, αλλά και στον κόσμο των ναρκωτικών που έκαναν θραύση στην επαναστατημένη νεολαία.

Από το πρώτο ως το τελευταίο λεπτό βλέπεται σαν ένα ψυχεδελικό trip με τα πολύχρωμα φίλτρα που μεταχειρίστηκε ο διευθυντής φωτογραφίας, την κάμερα του σκηνοθέτη σε ξέφρενες χορογραφίες και κυρίως τη χρήση της rock μουσικής - η ταινία είναι πνιγμένη στη μουσική από άγνωστα γιαπωνέζικα συγκροτήματα και καλλιτέχνες όπως ο Itsuro Shimoda, ο Araki Ichiro, ο Kuni Kawashi κ.α. Ως εδώ καλά!

Προς το τέλος της, όμως, και μάλιστα σε μία πολύ κομβική σκηνή, ακούγεται το τραγούδι του Μίκη Θεοδωράκη: 'Το ψωμί' ναι στο τραπέζι. Μίκης Θεοδωράκης, Ιάκωβος Καμπανέλλης, Σούλα Μπιρμπίλη σε μία γιαπωνέζικη αντεργκράουντ ταινία! Οποία έκπληξις! Ένα τραγούδι από τη θεατρική Γειτονιά των Αγγέλων που πρωτοτραγούδησε ο Γιάννης Πουλόπουλος να παίζει το δικό του μεγάλο ρόλο σε μία χίπικη ταινία από τη μακρινή Άπω Ανατολή, ενόσω στην Ελλάδα υπήρχε χούντα και η μουσική του Θεοδωράκη ήταν απαγορευμένη! Πρόκειται για την πρώτη προβολή στη χώρα μας της cult αυτής δημιουργίας, που θα προβληθεί την Παρασκευή 24 Ιουνίου στις 11 το βράδυ από το Midnight Express, στη Ριβιέρα Εξαρχείων.
Την ταινία προλογίζει ο Γιώργος Ευθυμίου.

Προσοχή. Οι προβολές θα γίνονται πλέον Παρασκευές, στις 11μμ λόγω ενός ακόμη γελοίου ΦΕΚ που κυνηγάει τους θερινούς κινηματογράφους για 'ηχορύπανση' μετά τη μία μετά τα μεσάνυχτα. Έλεος δηλαδή! Στις θερινές αίθουσες μέσα στην πόλη αργά, περισσότερο ακούγονται οι τηλεοράσεις των περιοίκων, παρά ο ήχος των ταινιών. Η νομοθεσία ισχύει και για κινηματογράφους εκτός κατοικημένου ιστού. Κάποιοι που παίρνουν αποφάσεις, είναι εντελώς 'ακατοίκητοι'.

Info: Throw Away Your Books and Rally in the Streets (Sho o suteyo machi e deyô). Δραματική Μουσική Cult. Ιαπωνία, 1971. Ειδική Προβολή: Παρασκευή 24 Ιουνίου στις 23:00 στη Ριβιέρα των Εξαρχείων. Σκηνοθεσία: Σούτζι Τεραγιάμα. Παίζουν: Εϊμέι Σασάκι, Μασαχίρο Σάιτο, Γιουκίκο Κομπαγιάσι.
εμφάνιση σχολίων