Μπουκάλας: Μια μηχανή Α' ΠΡΟΣΩΠΟ με θέλανε

Α' ΠΡΟΣΩΠΟ Μηχανή. Μια μηχανή με θέλανε. Ακούραστη κι αμίλητη. Δίχως παράπονο κανένα. Να γνέθει, να κεντάει, να πλένει, να ξεβοτανίζει να χωράφια, να καθαρίζει τους καρπούς, να χαρακώνει τις ελιές, να πονάει τις γλάστρες, προπάντων τα βασιλικά, μην κακοτύχει και λείψουνε, πώς να ξεπροβοδίσεις τον νεκρό σου δίχως τα φύλλα του βασιλικού να τον σκεπάζουν με το μοσχοβόλημά τους.

Να δέχεται βουβή στα σκοτεινά, μισοντυμένη, το ξένο σώμα, κι αυτό μισοντυμένο...               

Μηχανή. Να 'χει και στα ζωντανά την έγνοια της, πέντε κότες, μια γουρούνα, να γεννάει αυτή, να σφάξουμε εμείς για τα Χριστούγεννά μας. Να στρώνει να ξεστρώνει το τραπέζι η μηχανή. Να στρώνει να ξεστρώνει το κρεβάτι. Να δέχεται βουβή στα σκοτεινά, μισοντυμένη, το ξένο σώμα, κι αυτό μισοντυμένο. Άγριο ακόμα κι όταν αποφάσιζε αμέθυστο να πέσει πάνω μου. Στο πιοτί του, ζέχναν τα χνότα του, έζεχνε ο ίδρος του, μ' έπνιγαν τα χέρια του, ούρλιαζα βουβά να 'ρθουν να με συντρέξουν άγιοι παλιοί καινούριοι. Να μου σφραγίσουνε το στόμα σπλαχνικοί. Για να μην μπήξω τις φωνές κι ακούσει το χωριό νυχτιάτικα, παραδομένο όλο στη δική του την αμίλητη ζωή.

Άγιος δεν ερχόταν. Μόνη μου τα κατάφερνα. Κουβέντα καμιά δεν είχα ακούσει από τη μάνα μου όταν με λογόδιναν, με πάντρευαν, μα το 'χα νιώσει το μάθημα. Είδα τα μάτια της. Κι αυτήν αμίλητα την είχαν δασκαλέψει. Φτάνει ένα βλέμμα και νιώθεις ποιο δρόμο σού ορίζουν. Αμέσως το καταλαβαίνεις. Όπως καταλαβαίνει ο πλάτανος την αστραπή που πέφτει καταπάνω του, τον καρβουνιάζει.

Λέω η θυγατέρα μου αντάρτεψε μαθαίνοντας απ' το δικό μου βλέμμα την πίκρα που τής γραφόταν. Και πήρε τον δικό της δρόμο. Δεν θέλησε τον πατημένο. Αυτό το κρίμα της. Ποιο κρίμα, άκλαυτο πένθος μου κι αδάκρυτο. Ποιο κρίμα. Να γίνει δάκρυ ο καημός, κλάμα να γίνει ο πόνος. 
 

Παντελής Μπουκάλας. Μηλιά μου αμίλητη. εκδ: Άγρα.Ο Παντελής Μπουκάλας είναι Έλληνας ποιητής, αρθρογράφος, συγγραφέας, μεταφραστής και δημοσιογράφος.
 

Ακολουθήστε μας στο Instagram και στο Fb για να βλέπετε τα άρθρα που σας ενδιαφέρουν 


Διαβάστε επίσης:
Μπάροουζ: Η γάτα μέσα μας
Πεκ: Η αγάπη δεν είναι αίσθημα
Ρίτσος: Ζει η απουσία 
 

εμφάνιση σχολίων