Η Γυάρος αποτελεί έναν τόπο παγκόσμιας οικολογικής σπουδαιότητας. Στις παραλίες και τις σπηλιές της ζει και αναπαράγεται το 10% περίπου του παγκόσμιου πληθυσμού της μεσογειακής φώκιας Monachus monachus, ενώ στις απόκρημνες, βραχώδεις ακτές της βρίσκεται η δεύτερη μεγαλύτερη αποικία του μύχου Puffinus yelkouan, στον κόσμο.
Παράλληλα, κάτω από την επιφάνεια της θάλασσας -στο 60% της περιοχής- έχουν καταγραφεί σημαντικοί οικότοποι προτεραιότητας, όπως λιβάδια Ποσειδωνίας και κοραλλιογενείς ύφαλοι που συνθέτουν ένα μοναδικό οικοσύστημα.
Η Γυάρος είναι ενταγμένη ήδη από το 2011 στο ευρωπαϊκό δίκτυο NATURA 2000. Τον Ιούλιο του 2025, θα πάψει να υφίσταται το ειδικό καθεστώς προστασίας της Θαλάσσιας Προστατευόμενης Περιοχής (ΘΠΠ) Γυάρου. Τους τελευταίους μήνες η είδηση πως «πράσινες επενδύσεις» σχεδιάζονται στο ακατοίκητο, άνυδρο και δυσπρόσιτο νησί μεταξύ Άνδρου, Σύρου και Τζιάς που αποτελούσε τόπο εξορίας, ξεσήκωσαν τους βασανισμένους και ηλικιωμένους πρώην «ενοίκους» της, όπως και κινήματα, οικολόγους, περιβαλλοντολόγους, οργανώσεις.
Σε επιστολή της η WWF στον Υπουργό Περιβάλλοντος, ζητάει από το Υπ. Περιβάλλοντος και Ενέργειας (ΥΠΕ) να αναλάβει την ευθύνη του και να υλοποιήσει όσα δεσμεύτηκε προς την ΕΕ, η χώρα μας. Για την διαχείριση της περιοχής χρειάστηκαν επενδύσεις σημαντικών πόρων από την Ευρωπαϊκή Ένωση αλλά και από εθνικές πηγές.
«Θεωρούμε σημαντικό να γνωρίζετε ότι η ΘΠΠ Γυάρου, η μόνη προστατευόμενη περιοχή των Κυκλάδων με θεσπισμένο προστατευτικό καθεστώς, έχει αναγνωριστεί σε τοπικό, εθνικό αλλά και διεθνές επίπεδο ως μια πρότυπη προστατευόμενη περιοχή με ιδιαίτερα αποτελεσματική διαχείριση, η οποία επιδεικνύει ήδη απτά και σημαντικά αποτελέσματα ως προς τη διατήρηση της βιοποικιλότητας, γεγονός που αποτελεί απόρροια της διαρκούς -εδώ και μια δεκαετία- επένδυσης σημαντικών πόρων (οικονομικών, τεχνολογικών και ανθρώπινων) από την Ευρωπαϊκή Ένωση, από εθνικές πηγές, από τον Οργανισμό Φυσικού Περιβάλλοντος και Κλιματικής Αλλαγής (ΟΦΥΠΕΚΑ), από το WWF Ελλάς και τους εταίρους του, καθώς και από άλλους φορείς.
Τον Ιούλιο του 2025, με τη λήξη της μέγιστης παράτασης ισχύος της ΥΑ που επιτρέπει η νομοθεσία (άρθρο 21, παρ. 6 ν. 1650/1986), θα πάψει να υφίσταται το ειδικό καθεστώς προστασίας της ΘΠΠ Γυάρου. Ένα έργο πολλών ετών που ενέπλεξε πολλούς φορείς, απαίτησε σημαντικούς πόρους και κόπο, και έτυχε διεθνούς προβολής και στήριξης, θα πέσει στο κενό. Έστω και την ύστατη ώρα,
αποτελεί ευθύνη του ΥΠΕΝ να υλοποιήσει τα όσα δεσμεύτηκε προς την ΕΕ πως θα έπραττε.
Κάθε περαιτέρω καθυστέρηση ή αδράνεια θα συνιστά σημαντική θεσμική παράλειψη που εκθέτει την χώρα μας διεθνώς και ακυρώνει τις προσπάθειες πολλών ετών».
Διαβάστε επίσης:
Ζώντας ή πεθαίνοντας στο Λ. Α(ττικής);
57 εταιρείες παράγουν το 80% των παγκόσμιων εκπομπών CO2
Ακολουθήστε μας στο Instagram και στο Facebook για να βλέπετε τα άρθρα που σας ενδιαφέρουν