Όλες οι αναλύσεις είναι σωστές. Όλες χάνουν επίσης το νόημα. Ναι, ήταν τρελό για τους Δημοκρατικούς να πιστεύουν ότι θα μπορούσαν να κερδίσουν κατεβάζοντας έναν υποψήφιο χωρίς ίχνος προοδευτικού πολιτικού οράματος, επιδιώκοντας την υποστήριξη των πολεμοκάπηλων που όλοι μισούν, ενώ εξοπλίζουν και χρηματοδοτούν μια γενοκτονία, ενώ υποτιμούν και συνθλίβουν όσους έχουν αρκετή ηθική να διαμαρτυρηθούν γι’ αυτό. Είναι εξοργιστικό το γεγονός ότι οι Δημοκρατικοί είναι τόσο αυτάρεσκοι και τυφλοί σε αυτό το ζήτημα.
Οι Δημοκρατικοί θα εξασφαλίσουν τη συσσώρευση κεφαλαίου της ελίτ. Αυτή είναι η μόνη συνεπής δέσμευσή τους
Η βαθύτερη πραγματικότητα είναι ότι ο φιλελευθερισμός έχει αποτύχει, ο φιλελευθερισμός είναι νεκρός, και οι άνθρωποι πρέπει επειγόντως να κινητοποιηθούν και να αντιδράσουν αναλόγως. Πρόκειται για μια ξεπεσμένη ιδεολογία που δεν μπορεί να προσφέρει ουσιαστικές λύσεις στις κοινωνικές και οικολογικές μας κρίσεις και πρέπει να εγκαταλειφθεί.
Οι Δημοκρατικοί θα κάνουν ό,τι χρειαστεί για να εξασφαλίσουν τη συσσώρευση κεφαλαίου της ελίτ. Αυτή είναι η μόνη συνεπής δέσμευσή τους… Οι Δημοκρατικοί τα έχουν κάνει όλα αυτά σκόπιμα και συνειδητά, όχι ως κάποιο «λάθος», αλλά με πλήρη συνείδηση ότι είναι προς το συμφέρον του κεφαλαίου.
Και επειδή ο φιλελευθερισμός δεν μπορεί να αντιμετωπίσει τις κρίσεις και επειδή συνθλίβει τις σοσιαλιστικές εναλλακτικές λύσεις, αναπόφευκτα ανοίγει το δρόμο για τον δεξιό λαϊκισμό. Δεν τους πειράζει πραγματικά αν οι φασίστες πάρουν την εξουσία, αρκεί οι τελευταίοι να εξασφαλίζουν τις συνθήκες για τη συσσώρευση του κεφαλαίου. Το προτιμούν 100% έναντι στην πιθανότητα μιας σοσιαλιστικής εναλλακτικής λύσης.
Έτσι, οι προοδευτικοί πρέπει να αντιμετωπίσουν την πραγματικότητα. Το όνειρο της «μεταστροφής» του Δημοκρατικού κόμματος έχει πεθάνει. Αυτό είναι πλέον γεγονός και πρέπει να γίνει αποδεκτό.
Η μόνη επιλογή είναι να οικοδομήσουμε ένα κίνημα μαζικής βάσης που μπορεί να διεκδικεί για τις εργατικές τάξεις και να κινητοποιήσει ένα πολιτικό όχημα που μπορεί να ενσωματώσει τους ετερόκλητους προοδευτικούς αγώνες σε μια ενιαία πολιτική δύναμη για να επιτύχει έναν ουσιαστικό μετασχηματισμό. Αυτό θα χρειαστεί πραγματική δουλειά, πραγματική οργάνωση, αλλά πρέπει να γίνει και αυτή η διαδικασία πρέπει να ξεκινήσει τώρα.
Ο Τζέισον Χίκελ είναι συγγραφέας και καθηγητής στο Ινστιτούτο Περιβαλλοντικής Επιστήμης και Τεχνολογίας (ICTA-UAB) του Αυτόνομου Πανεπιστημίου της Βαρκελώνης. Είναι επισκέπτης καθηγητής στο International Inequalities Institute στο London School of Economics και μέλος της Royal Society of Arts. Είναι μέλος της στρογγυλής τράπεζας για το κλίμα και τη μακροοικονομία της Εθνικής Ακαδημίας Επιστημών των ΗΠΑ, της συμβουλευτικής επιτροπής της Πράσινης Νέας Συμφωνίας για την Ευρώπη, της Επιτροπής Rodney για τις επανορθώσεις και την αναδιανεμητική δικαιοσύνη και της Επιτροπής Lancet για τη βιώσιμη υγεία.
To άρθρο δημοσιεύτηκε στο Infowar
Ακολουθήστε μας στο Instagram και στο Facebook για να βλέπετε τα άρθρα που σας ενδιαφέρουν