Α' ΠΡΟΣΩΠΟ Πεκ: Περί ζωής

Α' ΠΡΟΣΩΠΟ «Η ΖΩΗ ΕΙΝΑΙ ΔΥΣΚΟΛΗ. ΟΙ ΑΝΘΡΩΠΟΙ ΔΕΝ ΒΛΕΠΟΥΝ ΒΑΘΙΑ αυτήν την αλήθεια, ότι η ζωή είναι δύσκολη. Αντί γι΄ αυτό γκρινιάζουν ασταμάτητα με θόρυβο, ή σε χαμηλούς τόνους για τα τεράστια προβλήματα τους, για τα βάρη και τις δυσκολίες της, λες και η ζωή είναι γενικά εύκολη, λες και η ζωή πρέπει να είναι εύκολη.

ΕΚΦΡΑΖΟΥΝ ΤΗΝ ΠΙΣΤΗ ΤΟΥΣ ΘΟΡΥΒΩΔΙΚΑ, ή με λεπτό τρόπο, ότι οι δυσκολίες τους αποτελούν ένα μοναδικό είδος δοκιμασίας που δεν έπρεπε να υπάρχει και που, κατά παράδοξο τρόπο έπληξαν εδικά αυτούς, τις οικογένειές τους, το σόι τους, την τάξη τους, το έθνος τους, ή ακόμα και το γένος τους κι όχι άλλους. Τη γνώρισα αυτή τη γκρίνια γιατί έχω κι εγώ σε αυτήν το μερτικό μου.

Η ΖΩΗ ΕΙΝΑΙ ΜΙΑ ΣΕΙΡΑ ΑΠΟ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΑ. Θέλουμε να γκρινιάζουμε για αυτά ή να τα λύνουμε; Θέλουμε να μάθουμε στα παιδιά μας να τα λύνουν;

Η ΠΕΙΘΑΡΧΙΑ ΕΙΝΑΙ ΜΙΑ ΒΑΣΙΚΗ ΣΥΛΛΟΓΗ ΕΡΓΑΛΕΙΩΝ που χρειαζόμαστε για να λύνουμε τα προβλήματα της ζωής. Χωρίς πειθαρχία δεν μπορούμε να γίνουμε τίποτα. Με λίγη πειθαρχία μπορούμε να λύσουμε μόνο λίγα προβλήματα. Με ολική πειθαρχία μπορούμε να λύσουμε όλα τα προβλήματα.

ΕΚΕΙΝΟ ΠΟΥ ΚΑΝΕΙ ΤΗ ΖΩΗ ΔΥΣΚΟΛΗ, είναι το γεγονός ότι η πορεία για την αντιμετώπιση και λύση των προβλημάτων είναι βασανιστική. Τα προβλήματα μάς προκαλούν έντονο αίσθημα αποστέρησης, ή στενοχώριας, ή μελαγχολίας ή μοναξιάς, ή μεταμέλειας, ή θυμού, ή φόβου βαθιάς ανησυχίας ή άγχους και απελπισίας. Όλα αυτά είναι δυσάρεστα συναισθήματα συχνά πολύ δυσάρεστα και τόσο οδυνηρά όσο και οποιοσδήποτε πόνος, μερικές φορές ισοδυναμούν με το χειρότερο είδος σωματικού πόνου.

ΑΚΡΙΒΩΣ ΕΞΑΙΤΙΑΣ ΤΟΥ ΠΟΝΟΥ που γεννούν μέσα μας γεγονότα ή συγκρούσεις τα ονομάζουμε προβλήματα. Και εφόσον η ζωή θέτει μια σειρά από προβλήματα η ζωή είναι πάντα δύσκολη και γεμάτη λύπες αλλά και χαρές.

ΌΤΑΝ ΑΠΟΦΕΥΓΟΥΜΕ ΤΗΝ ΚΑΝΟΝΙΚΗ ΤΑΛΑΙΠΩΡΙΑ που απορρέει από την επαφή μας με τα προβλήματα αποφεύγουμε συνάμα και την πρόοδο που απαιτούν από εμάς τα προβλήματα. Παύουμε να προοδεύουμε, μένουμε στάσιμοι. Και χωρίς γιατρειά το ανθρώπινο πνεύμα αρχίζει να μαραζώνει.

ΌΤΑΝ ΔΙΔΑΣΚΟΥΜΕ ΣΤΟΝ ΕΑΥΤΟ ΜΑΣ και στα παιδιά μας την πειθαρχία μαθαίνουμε στα παιδιά μας και στον εαυτό μας πως να υποφέρουμε και πώς να προοδεύουμε».


Απόσπασμα από το βιβλίο του Σκοπ Πεκ, Ο Δρόμος ο Λιγότερο Ταξιδεμένος, εκδ. Κέδρος.

Ο Σκοτ Πεκ (22 Μαίου 1936-25 Σεπτεμβρίου 2005) ήταν Αμερικανός ψυχίατρος και συγγραφέας. Το βιβλίο, Ο Δρόμος ο Λιγότερο Ταξιδεμένος, είναι μια περιγραφή του τι χρειάζεται για να εκπληρωθούμε ως ανθρώπινα όντα, και βασίστηκε κυρίως στις εμπειρίες του ως ψυχίατρος αλλά και ως άνθρωπος. Το βιβλίο εκδόθηκε το 1978, έγινε best seller και θεωρείται το πιο σημαντικό του συγγραφικό έργο.

εμφάνιση σχολίων