Με αφορμή τη συμμετοχή τους στην ταινία Tungsten του Γ. Γεωργόπουλου και το πρότζεκτ 2 Ταινίες για την Αθήνα
DOC TV
23 Νοεμβρίου 2011
- Που συναντιέστε και κάτω από ποιες συνθήκες παίζετε, τζαμάρετε, γράφετε; Συνήθως στο σπίτι της Μαριλένας, στο home studio. Εκεί γράφουμε τα κομμάτια μας, κάνουμε πρόβες, ζεστά και σπιτικά με φαγητό και πράσινο τσάι!
- Ποιες είναι οι επιρροές σας; Peaches, PJ Harvey, electro σκηνή του Βερολίνου, J.S. Bach, Claude Debussy...
- Αυτή η αγωνιώδης και χαοτική πόλη στην οποία ζούμε, πως μεταφράζεται, τι επιρροή έχει στη μουσική σας; Στα κομμάτια μας υπάρχει το αστικό στοιχείο που εκφράζεται μουσικά με έντονες αντιθέσεις στο ύφος και τη φόρμα, σκληρότητα στο άκουσμα κάποιων μελωδιών λόγω της χρήσης των πολυαγαπημένων μας τρίτονων και στιχουργικά οι ιστορίες είναι μεν προσωπικές αλλά εκτυλίσσονται σε αστικό πλαίσιο.
- Η συνεργασία και η αλληλεγγύη όπως τη βλέπουμε σε πολλούς τομείς και τη συναντάμε στο πρότζεκτ «2 ταινίες για την Αθήνα» στο οποίο συμμετέχετε με τη μουσική σας, καρποφορεί ουσιαστικά; Φυσικά και μπορεί να λειτουργήσει. Τα πράγματα επιτέλους παίρνουν την πραγματική τους διάσταση και σιγά σιγά το χρήμα χάνει τη σημασία που είχε μέχρι τώρα. Για να μιλήσουμε με ένα απτό παράδειγμα: στην συγκεκριμένη περίπτωση του Tungsten o Γιώργος Γεωργόπουλος μας ζήτησε να του παραχωρήσουμε το κομμάτι μας για την ταινία και κατόπιν πρόσφερε με τη σειρά του τις σκηνοθετικές υπηρεσίες του όταν θέλαμε να κάνουμε βίντεο κλιπ στο οποίο όλοι οι συντελεστές και πρωταγωνιστές είναι φίλοι που δούλεψαν αφιλοκερδώς.
- Ο σκηνοθέτης Γ. Λάνθιμος δήλωσε τις προάλλες στην αγγλική εφημερίδα Guardian ότι αναρωτιέται για πόσο ακόμα οι καλλιτέχνες θα θυσιάζονται προκειμένου να δημιουργούν στην Ελλάδα και ότι σκοπεύει να αποχωρήσει. Ποια είναι η άποψή σας στο θέμα; Εμείς ζούμε στην Αθήνα και θα συνεχίσουμε να ζούμε εδώ. Η θυσία του καλλιτέχνη νομίζω δεν έχει τόπο. Μόνο οι συνθήκες αλλάζουν και ίσως και η αντιμετώπιση ανάλογα με το κοινό στο οποίο απευθύνεται η τέχνη του... Τώρα αν οι συνθήκες δυσκολεύουν καλά κάνει και επιλέγει άλλες ώστε να διευκολύνουν τη διαδικασία του έργου του...
- Έχετε πρωινές δουλειές; Νατάσα: Δούλευα για χρόνια εποχιακά σε κινηματογραφικά φεστιβάλ και κάνω μεταφράσεις. Πρόσφατα ξεκίνησα να δουλεύω full time στο Γαλλικό Ινστιτούτο στον οπτικοακουστικό τομέα, δηλ. ότι έχει να κάνει με ηλεκτρονική μουσική, ραδιόφωνο, τηλεόραση και κινηματογράφο.
Μαριλένα: Διδάσκω μουσική σε μεγάλους και μικρούς, γράφω μουσική και για άλλα projects (θέατρο, κιν/φο, κλπ).
- Τι σας κάνει να ελπίζετε; Τι σας απελπίζει; Η αυτοκαταστροφή των ανθρώπων μας αποσυντονίζει. Η ατιμωρησία μας απελπίζει. Μόνο με την ειλικρινή συντροφικότητα και αγάπη έχουμε ισορροπίες και μπορούμε να δημιουργούμε.
- Πρόσφατα παίξατε μουσική στην κατάληψη του Θεάτρου Εμπρός από καλλιτέχνες; Πως σας φάνηκε σαν κίνηση και τι πιστεύετε για την οικειοποίηση χώρων και την συνύπαρξη καλλιτεχνών σε αυτούς. Από τη στιγμή που οι χώροι είναι σε αχρηστία γιατί να μην ενεργοποιηθούν από ομάδες και καλλιτέχνες που θέλουν να παρουσιάσουν τα έργα τους; Η ατμόσφαιρα στο «Εμπρός» ήταν πολύ ωραία και γόνιμη και ελπίζουμε να συνεχιστεί αυτή η πρωτοβουλία, που είναι μια σοβαρή και δομημένη πρόταση για τη χρήση του χώρου.
- Ποια είναι η πιο υπερτιμημένη και η πιο υποτιμημένη αξία σήμερα στις ζωές σας; Μαριλένα: Υπερτιμημένη για μένα αξία; Δύσκολο... μάλλον ο έρωτας. Η δύναμη μέσα μας είναι υποτιμημένη... Νατάσα: Για μένα ίσως είναι υπερτιμημένη η επιτυχία. Πόσα πράγματα άραγε αξίζει να θυσιάσει κανείς γι' αυτήν και πόση πληρότητα προσφέρει η κατάκτησή της; Αν κάτι συχνά υποτιμώ είναι οι αντοχές μου.
Info: Το "Τungsten" του Γ. Γεωργόπουλου και «Ο ξεναγός» του Ζ. Μαυροειδή προβάλλονται μαζί στις αίθουσες. Το πρότζεκτ «2 Ταινίες για την Αθήνα» ξεκινά από τις 24 Νοεμβρίου στους κινηματογράφους Άστορ, Σταδίου 28 και Μικρόκοσμος, Λ. Συγγρού 106, Αθήνα.
εμφάνιση σχολίων