Η συναισθηματική ευφυΐα του Gaudy με νότες και λόγια και η κυκλοφορία του πρώτου του άλμπουμ Millionaire
ΜΕΛΙΤΑ ΚΑΡΑΛΗ
12 Μαρτίου 2012
- Που μεγάλωσες; Πως ήσουν ως μικρός άνθρωπος; Μεγάλωσα Εξάρχεια - Γκύζη. Ήμουν κάπως αδέξιος, σίγουρα δεν ταίριαζα σε κανένα γνωστό περιβάλλον, αυτό βέβαια δεν μου κάνει εντύπωση, καθώς και τα δύο ισχύουν ακόμα.
- Και με τι μουσικές ανατράφηκες; Μεγάλωσα με Beatles. Δεν έχω ασυνήθιστες αναφορές, έχω ακούσει πολλά πράγματα, αλλά οι αναφορές μου, για κάποιο λόγο, είναι κοινός τόπος. Ένα σχεδιάγραμμα: ξεκίνησα με ροκ, συνέχισα με πανκ, μετά ροκαμπίλλι, σουίνγκ, πίσω στην κλασσική μουσική. Παράλληλα με όλα αυτά, άκουγα τραγουδοποιούς, έλληνες και ξένους, και για κάποια χρόνια τεράστιες ποσότητες τζαζ, από την οποία μου έμειναν πάλι ελάχιστα, αλλά πολύ ουσιαστικά.
- Ποιο ήταν το background όταν δημιουργούσες το άλμπουμ; Είχα μόλις γυρίσει από μια αποτυχημένη προσπάθεια να μάθω τζαζ πιάνο στο Άμστερνταμ, δούλευα νύχτα μουσικός, προσπαθούσα να τελειώσω το πανεπιστήμιο, και βρισκόμουν σε μια πολύ βαθιά προσωπική κρίση, που με είχε αφήσει φοβισμένο και ευσυγκίνητο. Ηχογραφούσα στον αέρα, χωρίς συμβόλαιο, και όσα λεφτά έβγαζα τα έβαζα σ’ αυτό. Ότι έκανα τότε, είχε ως στόχο να βγάλω το άλμπουμ. Είχα μπει στον αυτόματο, και προσπαθούσα να κάνω το καλύτερο σε όλους τους τομείς.
- Πως είναι να κυκλοφορείς άλμπουμ σε καιρούς που οι δισκογραφικές δεν προσφέρουν σχεδόν τίποτα; Είναι ίσως καλύτερα, σε δημιουργικούς όρους, είναι ίσως χειρότερα αν θες να νιώθεις την οποιαδήποτε ασφάλεια. Αλλά ξέρεις τι λένε, η ασφάλεια είναι το αντίθετο της ελευθερίας. Η δουλειά αυτή ποτέ δεν ήταν εύκολη, και τώρα, απλώς ακολουθώντας την τάση της εποχής γίνεται δυσκολότερη. Ας είναι.
- Το να είσαι καλλιτέχνης σήμερα στην Ελλάδα σημαίνει ότι αποφασίζεις να ζήσεις χωρίς χρήματα και να στηριχθείς στην ανταλλαγή μεταξύ καλών φίλων καλλιτεχνών; Ναι. Έχει ένα εγγενές μποεμιλίκι η μουσική, απλώς τώρα είναι υποχρεωτικό. Αν είσαι στο οχτάωρο, δεν μπορείς να κάνεις όσα θες. Και η μουσική είναι σκληρή, αν δεν την τροφοδοτείς, σ’ αφήνει. Οπότε κάνεις ότι μπορείς, ώστε να ζεις όσο καλύτερα μπορείς. Υπάρχει αλληλεγγύη, τα πράγματα είναι όμορφα. Είμαστε όλοι μαζί σ’ αυτό, όχι μόνο οι μουσικοί, αλλά όλοι οι άνθρωποι. Το να ζεις στην Ελλάδα σήμερα, σημαίνει να ζεις χωρίς λεφτά, και στηρίζεσαι στην ανταλλαγή μεταξύ καλών φίλων και συγγενών άλλωστε.
- Το ταξίδι του άλμπουμ από εδώ και πέρα; Συναυλίες, συνεργασίες, εξωτερικό, τι; Με πιάνεις σε μια περίοδο που συζητιούνται όλα αυτά, αλλά τίποτα δεν είναι κανονισμένο. Τα πράγματα πάνε μια χαρά. Έχω αρκετό ενδιαφέρον από το εξωτερικό, έχω στο μυαλό μου όμορφες συνεργασίες που σιγά-σιγά γίνονται πραγματικότητα, και όσον αφορά στις συναυλίες, οι σίγουρες είναι η παρουσίαση του άλμπουμ (13 Μαρτίου στο Six D.o.g.s) και η συμμετοχή μου στα Jumping Fish Nights. Από κει και πέρα, θα θελα μια βόλτα στην επαρχία, η οποία είναι μέσα στα σχέδια.
- Οι στίχοι σου μιλάνε για… (με δέκα λέξεις): Αγάπη. Το Θεό. Απώλεια. Την κοινωνία. Τον Άλλο. Φόβο. Προσμονή. Ευτυχία. Γαλήνη. Ενοχή.
- Θέλεις να γράψεις ένα έργο χωρίς στίχους; Θα σου «πήγαινε» πολύ, γι’ αυτό ρωτάω… Φυσικά και θέλω, κάποια από τα κομμάτια ήταν χωρίς στίχους κάποτε, και τους πρόσθεσα μετά. Έχω σίγουρα στο μυαλό μου να κάνω κάτι τέτοιο, και το ιδανικό θα ήταν να γράψω ένα soundtrack.
- Σε αυτό το κρίσιμο στοπ-καρέ της ιστορίας στο οποίο ζούμε, τι έχεις ανάγκη περισσότερο ώστε να ανθίζεις προσωπικά; Τον Έρωτα, γιατί μας σώζει από το Θάνατο. Την αλληλεγγύη, γιατί μαλακώνει τις πληγές του κόσμου. Την αγάπη. Θα έλεγα τη γαλήνη, αλλά αυτό δεν είναι επιλογή, για όσους σκέφτονται τουλάχιστον.
- “I am searching for God”. Τι σημαίνει αυτή η φράση που αναφέρεις στη σελίδα σου του Facebook; Σημαίνει ότι ψάχνω κάθαρση, συγχώρεση, λύτρωση. Ψάχνω τον πατέρα του άσωτου, όχι τον δικαστή-τιμωρό της οργανωμένης θρησκείας. Δεν μιλάω για προσωποποιημένο Θεό, ούτε για αφελείς φαντασιώσεις, ούτε για τον Παράδεισο. Ψάχνω επαφή με το έξω, το υπερβατικό, και το μέσα, το οικείο. Ψάχνω τον εσωτερικό μου εαυτό, και το σύνολο που υπερβαίνει το σωστό και το λάθος, την πηγή της Ζωής. Παραφράζοντας το Δαρβίνο, Μάλλον ψάχνω ένα μαύρο καπέλο, σ ένα σκοτεινό δωμάτιο, το οποίο εξαρχής δεν ήταν εκεί.
- Σε τι πιστεύεις; Πιστεύω στην αντιπαράθεση. Στον Άνθρωπο. Στην Ιδέα και στην πράξη, στο άπειρο, στην ανυπαρξία.
- Τι σε κάνει να ελπίζεις; Το ότι ο ήλιος ανατέλλει, και θα συνεχίσει να το κάνει αφού εγώ θα έχω γίνει σκόνη.
- Ένα όνειρό σου που δεν μπορεί και δεν πρέπει να αναβληθεί απ’ οτιδήποτε και οποιονδήποτε; Κανένα όνειρο δεν πρέπει να αναβληθεί, αλλά δεν έχεις πάντα τον έλεγχο.
Info: Το Milllionaire του George Gaudy κυκλοφορεί από την Archangel. Η συναυλία της παρουσίασης γίνεται την Τρίτη 13.03.2012, Six D.o.g.s., Αβραμιώτου 6-8, Μοναστηράκι. Είσοδος ελεύθερη
εμφάνιση σχολίων